به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از صمت، برای 6 سازنده خودرو که با سرمایه‌گذاری مشترک چین و شرکت‌های خارجی تشکیل شده بودند، از واردات و فشار ورود سایر بازیگران به بازار جلوگیری شد. سیاست صنعتی صنعت نیمه‌هادی‌ها نیز برای نخستین‌بار در سال 1986م تدوین و سپس در سال 1992م نسخه نهایی آن منتشر شد.
محور اصلی آن، راهبرد «تمرکز سرمایه‌گذاری در شرکت‌های کلیدی برای توسعه فناوری» بود. شرکت‌های کلیدی شامل تمام بنگاه‌های دولتی و شرکت‌های وابسته به آنها در همکاری با شرکت‌های فراملیتی در اشکال مختلف ازجمله سرمایه‌گذاری‌های مشترک بودند. حفاظت از رقابت وارداتی در این صنعت نیز یک عنصر مهم در سیاست صنعتی قلمداد می‌شد. از منظر توسعه‌ای، الگوی روشنی از توسعه صنعت خودرو با هدایت شرکت‌های فراملیتی و توسعه صنعت نیمه‌هادی با هدایت شرکت‌های دولتی در چین مشاهده می‌شود. در نیمه اول دوران اصلاحات، توسعه هر دو صنعت با شکست مواجه شد اما در نیمه دوم دوران اصلاحات، 2صنعت مانند سایر صنایع با فناوری بالا، در نهایت با گسترش انفجاری تولید و پیشرفت فناوریکی سریع، رشد بالایی
داشتند. برخلاف پیشینه سرمایه‌گذاری عظیم و پیشرفت بسیار سریع فناوری در 2صنعت یادشده در جهان، علت اصلی شکست‌های توسعه در دوره سابق نبود سرمایه‌گذاری بود.
درباره صنعت خودرو، راهبرد «حمایت از بازار در ازای انتقال فناوری» سودمند نبود. شرکت‌های فراملیتی انگیزه کافی برای سرمایه‌گذاری در ارتقای فناوری نداشتند.

درباره صنعت نیمه‌هادی، بنگاه‌های دولتی تعیین شده کمک‌های مالی سرمایه‌گذاری وعده داده شده در سیاست صنعتی را دریافت نکردند. کمبود تقاضای داخلی، دلیل مضاعفی برای انگیزه ناکافی سرمایه‌گذاری شرکت‌های فراملیتی و شرکت‌های داخلی همچون بنگاه‌های دولتی، بانک‌های دولتی، دولت‌های محلی بود.
ایجاد تقاضا از سوی دولت، اقدام دولت در زمینه افزایش سرمایه‌گذاری برای ارتقای فناوری و ایجاد رقابت بازار مبتنی بر نوآوری 3 عامل مهم توسعه موفقیت‌آمیز 2 صنعت یادشده در نیمه دوم دوران اصلاحات بود. سرمایه‌گذاری زیربنایی دولت در زیرساخت زمینه ایجاد تقاضا را فراهم کرد. ساخت سامانه بزرگراهی، تقاضا برای اتومبیل‌ها و و زیرساخت مخابراتی تقاضا برای نیمه هادی‌ها را بالا برد. توسعه موفق این 2 صنعت از اواخر دهه 1990م را می‌توان به واکنش‌های بازار به شرایط تقاضای سرمایه‌گذاری مطلوب و اعتقاد راسخ دولت به سرمایه‌گذاری در صنایع یا ایجاد شرایط لازم برای توسعه آنها نسبت داد.
موارد برجسته‌ای از موفقیت در سطح استان‌ها هم وجود داشت. یک نمونه در این زمینه سیاست صنعتی خودرو استان گوانگدونگ است.

تجربه‌ای که در زمینه سیاستگذاری در سطح استانی از شکست گوانگژو پژو در دهه 1990م کسب شد. این بود که سرمایه‌گذاری دولت و رقابت در بازار هر دو برای توسعه صنعت لازم است. بنابراین مطابق این تجربه، با کمک چند شرکت برتر و ایجاد چندین شرکت مشترک با شرکت‌های فراملیتی مثل هوندا و تویوتا این صنعت تجدید ساختار شد. در همین حال، در سطح ملی اقدام دولت برای پیشرفت بیشتر فناوری به‌تازگی خود را در قالب افزایش عظیم هزینه‌های تحقیق و توسعه نشان داده است. این یک سیاست کلی بوده است که به بخش‌های صنعتی خاص محدود نمی‌شود. ماهیت بلافصل صنعتی شدن نیز در میان تشکیل یک محیط رقابت مبتنی بر نوآوری تغییر کرده است. برای صنایع نیمه هادی و خودرو، افزایش میزان سرمایه‌گذاری مشترک و رقابت در میان این شرکت ها، مدل خاصی پدید آورده است. تا اواخر دهه 1990 م بنگاه‌های دولتی زیر سلطه صنعت نیمه هادی بودند، اما از آن زمان سرمایه‌گذاری مشترک مسلط شد. سرمایه‌گذاری مشترک همواره وجه غالب صنعت خودرو بود است؛ به این علت تعداد بازیگران افزایش یافت و تقریباً قبل از ورود به قرن جدید، همه شرکت‌های چند ملیتی اصلی تولید خودرو جهان، با حمایت‌های انجام شده اولیه از 6 خودروسازی که در ابتدا وارد بازار چین شده بودند، در بازار چین فعال شدند.

برای آگاهی از تازه های جهان خودرو، جدیدترین قیمت ها و بازار خودرو ایران اینستاگرام خودرو امروز را دنبال کنید و جهت دریافت آخرین اخبار از طریق تلگرام به کانال اختصاصی عصر خودرو (https://telegram.me/asrekhodro ) بپیوندید. برای دریافت آخرین نسخه از نرم افزار تلگرام اینجا را کلیک کنید.