به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از خبرآنلاین؛ داستان تولید لندکروزر از دل جنگ جهانی دوم آغاز می شود. زمانی که کره شمالی به کره جنوبی حمله کرد، آمریکا می‌خواست از کره جنوبی، در مقابل کره شمالی که حامی آن شوروی بود، حفاظت کند. در آن هنگام،ژاپن تحت تصرف آمریکا بود.

آمریکا از ژاپن خواست تا خودرویی نظامی بسازد و در سال 1951، با الهام از جیپ‌های آمریکایی، این امر محقق شد. خودروی مذکور تویوتا جیپ BJ نام داشت. پیشرانه‌ بکار رفته در آن هم 3.4 لیتریِ 6 سیلندر خطی بود.

طراحی سنت شکنانه،پیشرانه های جدید با فناوری توربوشارژ،امکانات جدید و تنوع بیشتر در سفارش خودرو،از جمله ویژگی های نسل جدید لندکروزر هستند.

این نسل انتقاد های زیادی را از طرفداران دریافت می کرد.از جمله اینکه آن ابهت همیشگی را از دست داده یا اینکه پس از چندین سال،از موتورِ تنفس طبیعی به موتور توربوشارژ تغییر داده شده و...

این سری دو نوع پیشرانه‌ی 3.5 لیتری V6 توئین توربو و 3.3 لیتری V6 توربو دیزل دارد. پیشرانه‌ توئین توربو، 410 اسب بخار و 650 نیوتون متر و پیشرانه‌ی توربو دیزل 305 اسب بخار قدرت و 700 نیوتون متر گشتاور تولید می کند.

از این نسل تعدادی به صورت دیپلمات و گذر موقت وارد ایران شده است.جالب اینجاست که در ایران،با وجود تفاوتِ پلتفرم با نسل های قبل،بعضی از مالکینِ لندکروزرِ سری 200، اقدام به فیس‌لیفت خودروی خود به سری 300 کرده‌اند!