به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از دنیای اقتصاد، بررسی‌های اکونومیست نشان می‌دهد آمار مرگ‌‌ومیر سرنشینان وانت‌های پیکاپ سنگین در آمریکا در مقایسه با خودروهای سبک‌تر در تصادفات رانندگی یک به 12 است.

هرساله در آمریکا حدود 40هزار نفر در تصادفات رانندگی جان خود را از دست می‌دهند، صرفا نه به این دلیل که آمریکا کشوری پهناور است که مردمان آن عاشق رانندگی هستند؛ بلکه به این دلیل که جاده‌های این کشور به ‌ازای هر مایل رانندگی تقریبا در مقایسه با جاده‌ها و بزرگراه‌ها در سایر کشورهای ثروتمند جهان دوبرابر مخاطره‌آمیزتر است. حتی با وجود معرفی فناوری‌های نوین برای ایمن‌تر کردن رانندگی، آمار مرگ‌‌ومیر ناشی از تصادفات رانندگی طی دهه گذشته، سیر افزایشی داشته است.

وزن بالای خودروهای سنگین شخصی یکی از مسببان اصلی این شرایط است. بررسی داده‌های 7.5میلیون تصادف در 14 ایالت آمریکا در فاصله سال‌های 2023-2013 نشان می‌دهد به ‌ازای هر هزار حادثه تصادف رانندگی، خودروها و پیکاپ‌های سنگین مسبب مرگ 37 نفر در خودروی مقابل هستند. در‌حالی‌‌که این میزان برای خودروهای با وزن متوسط 5.7 و برای خودروهای سبک‌تر فقط 2.6 است. وضعیت رو به وخامت است.

در سال 2023 نزدیک به 31درصد از خودروهای جدید در آمریکا بیش از 2.27تن وزن داشتند، در‌حالی‌که این میزان در سال 2018 تنها 22درصد بود. برقی شدن خودروها هم عامل افزایش وزن آنها محسوب می‌شود و در واقع شکاف و فاصله موجود بین خودروهای سنگین و سبک را تشدید می‌کند. به ‌عنوان‌ مثال وزن خودروی فورد اف 150 لایتنینگ حدود 40درصد بیشتر از وزن همین مدل خودرو با موتور بنزینی است. 

در تئوری، قانونگذاران می‌توانند اصرار کنند که وسایل نقلیه سبک‌تر باشند. اما رانندگان پیکاپ عاشق نشستن پشت فرمان یک خودروی بزرگ هستند. در آمریکا متقاعد کردن صاحبان اسلحه به پذیرش قوانین معقول کنترل دسترسی به سلاح به ‌اندازه کافی دشوار است، زیرا این باور اشتباه رواج دارد که در اختیار داشتن سلاح ایمنی مردم را تضمین می‌کند. برای خودروهای عظیم‌الجثه، به کرسی نشاندن این استدلال حتی سخت‌تر است، زیرا امنیت بیشتر این خودروها تا حدودی به واقعیت نزدیک‌ است.
چاره چیست؟

پس چه‌چیزی می‌تواند جاده‌ها را ایمن‌تر کند؟ وقتی مردم از خطری که انتخاب‌هایشان بر دیگران تحمیل می‌کند آگاه می‌شوند، نگرش آنها نسبت به مالکیت ماشین‌های غول‌پیکر ممکن است دچار دگرگونی شود. نیاز و لزوم این تغییر نباید برای ایمنی رانندگان هزینه‌ساز باشد. تخمین اکونومیست آن است که اگر 10درصد از وزن وسایل نقلیه، به میزان 450کیلوگرم، در ناوگان خودروهای غول‌پیکر در آمریکا کاهش یابد، میزان تلفات جاده‌ای در تصادفات بین چند خودرو تا 12 درصد یا 2300 مورد در سال کاهش می‌یابد بدون اینکه ایمنی سرنشینان خودروهای سنگین‌تر دچار مخاطره شود.

با انجام اصلاحات می‌توان نگرش‌ها را تغییر داد. اما متعجب خواهید شد اگر بدانید نهاد دولتی که خودروها را برای ایمنی رتبه‌بندی می‌کند، تا سال گذشته پیشنهاد در اولویت قرارگرفتن ایمنی عابران پیاده یا سایر وسایل نقلیه را در دستور کار خود قرار نداده بود.

به دلیل اختلاف تجاری با اروپا بر سر برخی قوانین صادراتی و اعمال مالیات 25درصدی، بسیاری از وانت‌های سبک‌تر تولید خارج از کشور در آمریکا به فروش نمی‌رود. معافیت‌های مالیاتی برای وسایل نقلیه کاری، مردم را تشویق به خرید وانت پیکاپ می‌کند. استانداردهای سوخت که در دهه 1970 برای تقویت خودروهای کارآمد معرفی شدند، پیکاپ‌ها را مستثنی کرد که خود ناخواسته میزان فروش آنها را افزایش داد. با‌این‌‌حال، حتی اگر همه‌چیز تغییر کند، ترجیحات مصرف‌کنندگان آن‌قدر قوی است که تجدیدنظر در استانداردهای بهره‌وری سوخت احتمالا به‌‌تنهایی کفایت نخواهد کرد.

در آمریکا اولین قدم باید طراحی مجدد سیستم جاده‌ای باشد. در اوایل دهه 1990، احتمال مرگ فرانسوی‌ها در تصادف خودروها تقریبا به ‌اندازه آمریکایی‌ها بود. اما امروز آمار مرگ‌ومیر در مقایسه با آمریکا سه برابر کمتر شده است. رانندگی در می‌سی‌سی‌پی، چهار برابر خطرناک‌تر از ماساچوست است. در هر دو مورد، طراحی جاده‌ها توضیح‌دهنده تفاوت میزان تلفات است.

یافتن راه‌هایی برای محدودکردن سرعت خودروها تاثیر بسیار زیادی در این فرآیند دارد. یک شروع خوب این است که قوانین محدودیت سرعت را که وجود دارد، اجرا شود. در عوض، بسیاری از ایالت‌های آمریکا دوربین‌های کنترل سرعت را ممنوع کرده‌اند. محدودیت‌های سرعت دیفرانسیل برای خودروهای سنگین‌تر، طرحی جاه‌طلبانه‌تر اما نامحبوب خواهد بود.

در نهایت، خودروسازان می‌توانند با نوآوری مشکلی را که مقصر ایجاد آن هستند برطرف کنند. فناوری بهتر جلوگیری از تصادف و سیستم‌های بیشتر محافظت از سرنشینان به این روند کمک خواهد کرد. خودروهای خودران واقعی، زمانی که در نهایت رایج شوند، تا حد زیادی از تعداد تصادفات و در نتیجه تلفات حتی با وسایل نقلیه سنگین می‌کاهد. هرچند که متاسفانه، ممکن است با این هدف سال‌ها فاصله داشته باشیم. در این میان، وظیفه نجات جان افراد عمدتا بر عهده مهندسان راه و پلیس خواهد بود.