عصر خودرو- مسافت کمتر از ۲۰۰ کیلومتر و سفری که بیش از ۲۰ ساعت طول می‌کشد. این شرح حال تعداد زیادی از مسافرانی است که در روزهای تعطیلی عید فطر امسال از تهران به سمت شمال حرکت کردند، اما تقریبا تمام تعطیلی خود را در ترافیک غیرقابل بازگشت جادهها از دست دادند.
به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از ایسنا، سفر به استانهای شمالی از گذشته به عنوان یکی از اصلی‌ترین گزینه‌های سفرهای تابستانی پایتخت‌نشینان مطرح بوده و در طول سالهای گذشته با توجه به افزایش قابل توجه خودروهای سواری تعداد سفرها به سمت این استانها را به بیش از چند میلیون نفر در ایام تعطیلی رسانده است.
اگر طرح‌ها و برنامه‌های سازمان راهداری و پلیس راهور برای محدودیت ترافیکی در برخی از جادهها در تعطیلات آخر هفته پاسخگوست، این روال به هیچ عنوان در تعطیلاتی که تعداد آنها به چند روز می‌رسد امکان اجرایی شدن ندارد.
توقف طولانی‌مدت خودروها در جاده چالوس که به مسدود شدن رفت و آمدها در تونل کندوان انجامید و مشکلات تنفسی و جسمانی را برای برخی از مسافران ایجاد کرد، زنگ خطری بود که نشان از آن دارد که در صورت نرسیدن برنامه‌های جدید سفر در روزهای تعطیل به مقصد شمال کشور غیرقابل کنترل خواهد بود.
هرچند متنوع سازی مقاصد گردشگری می‌تواند به عنوان بلندمدت‌ترین راه‌حل شناخته شده و مورد بررسی قرار گیرد، اما در زمان کوتاه شاید تنها گزینه موجود در این حوزه بهبود نسبی وضعیت جادههای منتهی به استانهای شمالی است.
وزارت راه و شهرسازی در طول این سال‌ها و البته در دولت‌های مختلف تلاش کرده برای این موضوع راه‌حل‌هایی پیدا کند. صحبت از دوبانده و چهاربانده کردن محورهای هراز و فیروزکوه و عریض‌کردن چالوس در نقاط پرخطر و پرترافیک برنامه‌هایی بودند که از سال‌ها پیش در دستور کار قرار گرفتند.
در کنار آن ساخت و تکمیل آزادراه قزوین – رشت به عنوان مسیری که مسافران را به استان گیلان متصل می‌کند، در دستور کار قرار گرفته که در چند ماه آینده به پیشرفت 100 درصدی خواهد رسید.
اجرایی شدن تمام این طرح‌ها و برنامه‌ها هرچند بخشی از مشکلات گذشته را حل کرده، اما عملا نتوانسته دردی از اتصال تهران به شمال درمان کند. ترافیک‌های دنباله‌دار و مسیرهایی که امکان عبور از آنها وجود ندارد تنها بخشی از تصویری است که چند ده هزار خودرو در طول چند روز تعطیلی آن را تجربه کردند.
این شرایط باعث شده بخش زیادی از بار توقعات مردم روی دوش آزادراه تهران – شمال سوار شود. آزادراهی که 20 سال از زمان طراحی آن گذشته و با وجود آنکه عملکردی مثبت را در ماه‌های گذشته پشت سر گذاشته و رو به سوی بهره‌برداری حرکت می‌کند، اما هنوز نتوانسته به جایگاه مدنظر خود دست یابد.
این آزادراه که در سال آینده تا شهرستانک خواهد رسید و پس از آن به سمت دوقطعه آینده حرکت می‌کند، در حالی افتتاح خواهد شد که در صورت نرسیدن قطعات دوم و سوم احتمالا در قطعه اول خود به گلوگاه ترافیکی مهمی بدل می‌شود، گلوگاهی که برای عبور از آن بار دیگر مسافران باید از جاده چالوس عبور کنند.
تمام این شرایط و اوضاع نامشخص نشان از آن دارد که برای پیوند دادن تهران به استانهای شمالی کشور نیاز به یک معجزه وجود دارد. معجزه‌ای که بتواند در مدتی کوتاه ساخته شده و تنها در طول چند روز چند میلیون خودرو را از خود عبور دهد. در غیر این صورت شاید حتی آزادراه تهران – شمال نیز نتواند چاره‌ای برای این معضل ترافیکی بسیار بزرگ به وجود آورد.
