به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از صمت، صنعت خودروسازی چین درحال‌حاضر نزدیک به 4میلیون شغل مستقیم و 40میلیون شغل غیرمستقیم در این کشور ایجاد کرده است، صنعتی که در مدت چند سال توانست نقش موثری در تولید ناخالص این کشور ایفا کند. از این‌رو چین به‌عنوان بزرگترین خودروساز دنیا در سال 2014م نزدیک به 20میلیون خودرو تولید کرده است و قصد دارد تا پایان سال 2020م این میزان تولید را به 22 میلیون دستگاه در سال برساند. براساس مقاله موسسه مک‌کنزی رشد خودروسازی چین در سال‌های 2005م تا سال 2011م بیش از 24درصد بوده است که براساس چشم‌انداز خودرویی این کشور پیش‌بینی‌ها حاکی از کاهش شدید این میزان رشد تا سطح 8درصد برای سال 2020م خواهد بود. با این حال خودروسازی چین در سال 2015م کاهش 2/3درصدی داشته که بخشی از آن ناشی از سیاست‌های سختگیرانه دولت برای کاهش آلاینده‌های زیست‌محیطی است، حتی برای خودروسازان خارجی حاضر در بازار این کشور نیز این وضعیت خطرناک است. چراکه از میزان سود 2/8میلیارد دلاری شرکت جنرال موتورز در سال 2014م نزدیک به 1/2میلیارد دلار آن از فروش کشور چین بوده و روند نزولی می‌تواند اثرات منفی بر فعالیت این شرکت امریکایی بگذارد.

چینی‌ها خودرو ورزشی می‌سازند
با این حال استراتژی خودروسازان چینی به روز کردن تولیدات با ارائه مدل‌های جدید بر مبنای بررسی‌ها و تقاضای موجود در بازار است تا بتوانند در بازارهای شمال امریکا، ژاپن و اروپا نفوذ بیشتری پیدا کنند. درواقع 2 استراتژی چینی‌ها برای توسعه محصول، ساخت خودروهای ورزشی و لوکس است و پیش‌بینی می‌شود تا سال 2020م چینی‌ها 35درصد از بازار خودرویی جهان که هم‌اکنون 15 درصد است را به خود اختصاص دهند.با توجه به اینکه پیش‌بینی می‌شود با رشد اقتصادی 7 تا 8درصدی کشورها آمار شهرنشینی چین به رشد خود ادامه دهد تا درصد شهرنشینی در سال 2011م از 51درصد به 60درصد در سال 2020م برسد، به طور قطع شاخص‌های رفاهی نیز تقویت خواهد شد که نمونه بارز آن استفاده از کالاهایی همچون خودرو است.درحال‌حاضر تراکم خودرو در جاده‌های چین به ازای هر کیلومتر 250 دستگاه است که بیشترین تراکم در شهرهای پکن، گوانگجو و شانگهای است اما پیش‌بینی‌ها برای سال 2020م حاکی از بالا رفتن همین تراکم خودرو در 20 شهر دیگر چین است. از این رو در افزایش تعداد خودروهای موجود در این کشور پیش‌بینی می‌شود، خودروهای کامپکت «اس‌یووی» رشدی 13درصدی داشته باشند. به همین دلیل در 10 سال آینده شاهد تغییر در برنامه خودروسازان چینی با رویکرد بهبود کیفیت و ورود به تولیدات ورزشی و لوکس خواهیم بود. از سوی دیگر با رشد شهرنشینی تغییر دیگری در بازار خودروی چین به وجود می‌آید، چراکه تا سال 2011م نزدیک به 40درصد فروش خودروی چین در 4 شهر بزرگ این کشور اتفاق افتاده و در سال 2020م توزیع فروش خودرو در سایر شهرهای این کشور گسترش می‌یابد. برآورد بازار خودرو چین حاکی از تقاضای 16میلیونی این کشور برای سال 2020م است که نشان می‌دهد نشان(برندهای اروپایی و امریکایی همچنان در راه‌اندازی سایت‌های تولیدی در این کشور برنامه‌های خود را ادامه خواهند داد و در این بین تولیدکنندگان چینی فرصتی می‌یابند تا به مقوله کیفیت و تنوع بپردازند. در این بین تقاضا برای خودروهای بزرگ نسبت به خودروهای سبک‌تر در چین رشد بیشتری خواهد داشت، شاید به همین دلیل است که خودروسازان چینی اهداف بلندمدت خود را تولید بیشتر خودروهای کامپکت قرار داده‌اند.

پیش‌بینی رشد 8 درصدی خودروسازی چین
به گزارش رویترز، کاهش رشد اقتصادی چین به‌طور قطع در صنعت خودروسازی این کشور تاثیر خواهد گذاشت، هرچند رشد صنعت خودروسازی چین در سال 2014م براساس برنامه به 13/9درصد نرسید و درنهایت در 8/3 درصد متوقف شد، با این حال انجمن خودروسازان چین به دنبال تجدیدنظر نبوده و معتقدند رشد بالا در این بخش ادامه خواهد یافت. از این‌رو مدیران شرکت‌های خارجی حاضر در این کشور نیز نسبت به رشد تولید در خودروسازی چین امیدوار هستند. هرچند سرعت تولید خودروسازان چین کند شده اما یکنواخت نشده است. این روند کاهش تولید خودرو در سال 2015م همچنان برای تحلیلگران نگران‌کننده است. بلومبرگ‌هم به نقل از یکی از تحلیلگران اعلام کرده است که رشد 8 درصدی تولید خودرو در چین بدون لحاظ کردن محصولات تجاری و اتوبوس بوده که در محاسبه کلی، میزان رشد پایین‌تر از 8درصد خواهد بود. این موضوع تا حدودی می‌تواند ناشی از سیاست‌های سختگیرانه دولت چین برای کاهش آلودگی‌های زیست‌محیطی به‌ویژه در جنوب چین باشد.

تغییر استراتژی خودروسازان
این کاهش رشد تولید در فعالیت شرکت‌های خارجی حاضر در چین، تاثیر چندانی نخواهد گذاشت، زیرا فولکس واگن آلمانی که سال 2014م نزدیک به 3/68میلیون دستگاه یا تویوتای ژاپن نزدیک به 1/3میلیون دستگاه تولید کرده است، همچنان برنامه سال‌های آینده را به همین میزان تولید استوار کرده‌اند.شاید تحلیل وال‌استریت ژورنال بر صنعت خودروسازی چین دقیق‌تر باشد. به گونه‌ای که کاهش رشد این صنعت در یک‌سال گذشته نسبت به رشد جهشی سال‌های 2013م را بر پایه استراتژی دوم خودروسازی چین استوار می‌دادند. این تحلیل در شرایطی که صنعت خودروسازی امریکا و فرانسه روند مثبتی دارند، قابل‌تامل بوده و می‌تواند تاکیدی بر تغییر رویکرد سازنده‌های چینی به کیفیت باشد، زیرا چینی‌ها در سال‌های گذشته تنها با باز گذاشتن دروازه‌های سرمایه‌گذاری روی غول‌های بزرگ خودروسازی جهان تنها به دنبال ثبت رکورد تولید و ایجاد اشتغال فزاینده بود که این مسئله در سال‌های اخیر محقق شده است اما هنوز نتوانسته‌اند در تولید داخلی موفقیت چندانی کسب کنند. این استراتژی دوم می‌تواند بازگشتی برای تقویت این بخش باشد تا چینی‌ها بتوانند در کنار افزایش تولید، کیفیت و تنوع را به محصولات خود بیفزایند.