به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، دهه 90 میلادی پذیرای هیولاهای بیمانندی چون بوگاتی EB110، جگوار XJ220، مکلارن F1، فراری F50، لامبورگینی دیابلو VT و تنی چند از ابرخودروهای تولید محدود چون پورشه 911 GT1 Strassensenversion، جگوار XJR15 و مرسدس بنز CLK-GTR بود. آمریکا در برابر این غولهای اروپایی در دهه 90 میلادی ابرخودروهای ماسل چون داج وایپر نسل اول و کوروت C4 ZR1 را روانه بازار کرد که هر دو به خوبی از پس رقبای توانمند خود برآمدند. اما ضلع سوم مثلث دیترویتی در این میان با آن افکار همیشه خاص خود در پی رقیبی بود که اروپاییهای توانمند را سر جای خود بنشاند.
تولد اسطوره
فورد در نمایشگاه خودرو دیترویت سال 1995 از خودرو مفهومی نوینی پردهبرداری کرد که با قدرت و عملکرد بیمانند خود جهانیان را انگشت به دهان گذاشت. محصول مفهومی فورد یک ابرکوپه سفید- آبی به نام GT90 بود که در نامگذاری و طراحی از خودروهای افسانهای دیگر فورد یعنی GT40 و GT70 و البته دهه 90 میلادی الهامگیری کرده بود. GT90 بهصورت پروژه مخفی با استفاده از برخی قطعات مشترک برگرفته شده از جگوار XJ220 (آن دوران کمپانی جگوار در تملک فورد بود) تنها در طی 6ماه طراحی شد و نمونه پروتوتایپ آن به مرحله تولید رسید.
ویژگیهای فضایی
پیشرانه GT90 یک نمونه V12 است که در حقیقت از اتصال طولی دو پیشرانه 90 درجه V8 مادولار 4.6 لیتری از نوع DOHC (تویین کم یا دو میل سوپاپ) فورد و حذف 2 سیلندر آن تشکیل شده است که از قطر و کورس پیستون جدید بهره برده و حجم نهایی آن برابر 6 لیتر و ضریب کمپرس آن معادل 8:1 (8 به 1) است. این پیشرانه از سیستم پرخوران پیچیده و فراتر از زمان 4 توربو معروف به کوآد توربو (Quad Turbo) بهره میبرد که آن زمان تنها بر خودرویی چون بوگاتی EB110 استفاده شد. این هیولای آمریکایی با استفاده از پیشرانه Quad Turbo DOHC V12 خود توان تولید قدرت اعجابانگیز 750 اسب بخار و 895 نیوتنمتر گشتاور (در مقایسه با قدرت 611 اسب بخاری و گشتاور 735 نیوتنمتری قویترین مدل بوگاتی EB110 به نام EB110 SS) را داشت که از طریق گیربکس 5 سرعته دستی در اختیار چرخهای عقب قرار میگرفت. توان خروجی این نیروگاه عظیم به اندازهای بود که قطعات ظاهری بدنه خودرو توان تحمل دمای تولید شده پیشرانه را نداشته و از این رو در عایقکاری محفظه پیشرانه و مسیر اگزوز از صفحات سرامیکی مشترک در شاتلهای فضایی استفاده شده بود.
GT90 به دلیل بهرهوری از ساختار شاسی بسیار سبک از نوع مونوکوک آلومینیومی، بدنه تمام فیبرکربنی و سیستم انتقال نیرو RMR (پیشرانه وسط و متحرک عقب) در کنار پیشرانهای عظیم ویژگیهای فنی درخور توجهی یافته که برای میانههای دهه 90 میلادی از کمترین خودرویی دیده و شنیده شده بود. شتاب صفر تا 100 کیلومتر بر ساعت GT90 برابر 3.1 ثانیه و درگ ربع مایل (402 متر) آن برابر 10.9 ثانیه با حداکثر سرعت 225 کیلومتر بر ساعت به ثبت میرساند که در برابر زمان 12.5 ثانیه و حداکثر سرعت 192 کیلومتر بر ساعت بوگاتی EB110 SS و زمان 11.1 ثانیه و حداکثر سرعت 221 کیلومتر بر ساعت مکلارن F1 افسانهای به عنوان برترین خودروهای دهه 90 میلادی و حتی بسیاری از ابرخودروهای امروزی بسیار قابل توجه و احترام است. جالبتر آنکه GT90 قادر به دستیابی به حداکثر سرعت برابر با 407 کیلومتر بر ساعت بود در حالی که معادل 1451 کیلوگرم وزن داشت.
سرانجام
پروژه GT90 به عنوان یک ابرخودرو بسیار توانمند و به نیت تولید انبوه به مرحله اجرا گذارده شده بود اما به دلیل هزینههای بالای تولید و قیمت نهایی سرسامآور برای مشتری و در نتیجه تعداد تولید محدود؛ به دلیل نداشتن توجیه اقتصادی برای دهه دشوار و اقتصادیپسند 90 میلادی هرگز وارد خط تولید نشد. GT90 با بهرهوری از ویژگیهای منحصربهفرد خود به عنوان یک مفهومی قدرتنما، بسیار قوی عمل کرد و توانست توان علمی و فنی کمپانی فورد را به رخ بقیه کشیده و آنها را بار دیگر از نام افسانهای GT در خط تولید محصولات تاریخی فورد بترساند.
GT90 اگرچه هرگز وارد برنامه تولید انبوه نشد اما به دلیل تاثیر شگرفی که بر صنعت خودروسازی داشت، کمپانی فورد جانشین ضمنی برتر از GT90 را در سال 2004 با نام GT و با الهامگیری از طراحی ظاهری فورد GT40 دهه 1960 میلادی روانه بازار ساخت که با ورود به خط تولید به یکی از برترین ابرخودروهای ماسل دهه گذشته تبدیل شد. GT90 به واسطه محبوبیت و عملکرد بینظیر خود تنها توانست در برخی بازیهای رایانهای لذت سواری خود را به علاقهمندان انتقال دهد. این خودرو در بازیهای اتومبیلرانی چون NFS II
،Ford Racing 2 ،Ford Racing 3 ،Ford Street Racing ،Gran Turismo 2 و حداقل 6بازی رایانهای دیگر حضور پیدا کرد. GT90 همچنین در برنامه اصلی Top Gear سال 1995 یعنی زمانی که GT90 هنوز قرار بود وارد فرایند تولید انبوه شود، به صورت اختصاصی مورد بررسی قرار گرفت.
GT90 بدون شک یکی از برترین ابرماسلکارهای جهان از دهه 90 میلادی تا به امروز است که حتی امروزه کمترین خودرویی توان رویارویی با این موجود فضایی را دارد.