به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، وقتی یک برند، چهره خانوادگی و آشنای ساخته‌های خود را در قالب فیس‌لیفت،‌ روی یک محصول موجود با اصطلاح Copy & Paste می‌کند، یا این چهره را ‌روی ساخته‌ای جدید با تناسبات و ابعاد کاملا مشابه با مدل قبل، اما با خطوط و شکست‌های متفاوت سطوح بدنه، پیاده می‌کند، این امر را به وضوح می‌توان دید. این طرح‌ها هرچقدر هم هوشمندانه و فریب‌دهنده فرم گرفته باشند، به ندرت پیش می‌آید که یک ایده رسمی تازه با قابلیت بازتعریف ساختار اولیه یک محوصل ببینیم. اما با آرتئون، طراحان فولکس‌واگن موفق به انجام این مهم شده‌اند؛ ساخته‌ای غریب در جمع ساخته‌های فولکس‌واگن که (صرف‌نظر از فیدیون، پرچمدار این برند ولفسبورگی در چین) بین پاسات و ساخته‌های به‌مراتب بالارده‌تر آئودی قرار می‌گیرد. در واقع آرتئون، نقطه آغاز یک مفهوم متمایز، اما رسمی و رام از تجمل در برند فولکس‌واگن است.
شاید جلوپنجره از نو تعریف شده آرتئون که پایه و اساس یک انقلاب بنیادین در دستور ساخت خودرو بوده، طراحی نسل آتی دیگر ساخته‌های فولکس‌واگن را نیز تحت تاثیر قرار دهد. 6 باریکه کرومی که از بالا به دیلایت‌های LED چراغ‌های جلو ختم می‌شوند و در پایین، تا ورودی هوای باریک و کشیده سپر جلو امتداد دارند، در ترکیب با حس پویایی حاصل از نمای V-شکل جلوپنجره، به نوعی اصل و شالوده طراحی کلی را شکل داده. حتی کلاوس بیشاف، مدیر طراحی برند فولکس‌واگن، آرتئون را آغازگر فصل تازه‌ای می‌داند که قواعد طراحی این برند را از نو تعریف می‌کند و می‌گوید: «به همین دلیل هم هست که از مفهومی کاملا تجدیدنظر شده، با معماری پهن و کم‌ارتفاع‌تری الهام شده که ارائه‌دهنده تفسیر دقیق برداشت ما از زیبایی و اسپرتی‌بودن است.»
این هویت چهره آرتئون، با هندسه‌ای خشن و تهاجمی از سطوح مثبت و منفی‌ و همچنین نقش خیره‌کننده چراغ‌های جلو باز‌تعریف شده است. چراغ‌های جلو که به ظاهر، متصل به باریکه‌های کرومی جلوپنجره هستند، روانی و یکپارچگی‌ و حس طراحی را تقویت می‌کنند. در کنار اینها، نقش قاب فوقانی جلوپنجره نیز شکل و فرم دادن به نمای جلو غیر‌قابل‌انکار است. این پانل کشیده و باریک نه‌تنها بر حس حضور خودرو می‌افزاید، بلکه به واسطه خطوط برجسته روی کاپوت، دیالوگ مستقیم با خطوط شیشه و ستون‌های جلو دارد. دیگر عنصر بصری در طراحی آرتئون که از لبه فوقانی چراغ‌های جلو آغاز می‌شود، خطی است که نه‌تنها در قالب یک شات‌لاین، کاپوت را از گلگیر جدا می‌کند، بلکه دور تا دور خودرو چرخیده، یک خط کمر معنی‌دار و گویا را فرم می‌دهد. تاثیر نهایی، در‌بر‌دارنده هماهنگی و دقتی مثال‌زدنی است. این یکدستی عناصر و سطوح بدنه به لطف همکاری موثر طراحان و مهندسان میسر شده است. برای مثال، پوشاندن محفظه موتور با درپوشی اینچنین بزرگ و پهن، برای یک خودرو سری تولیدی فرآیند پیچیده‌ای را می‌طلبد و به انجام رساندن آن، بدون تغییرات در تعدادی از ماشین‌آلات صنعتی خط تولید، ممکن نبود. دقت بی‌بدیل مهندسی آلمانی حتی در جزئیات ریز و کم‌اهمیت نیز مشهود است. مثلا برای در صندوق بار نیاز به لولا‌هایی بود که بدون پیش‌آمدگی بیش از حد تا داخل کابین و در نتیجه آن، اشغال فضای داخلی، یکدستی قوس سقف را حفظ می‌کرد. برای این منظور، مهندسان لولا‌های سفارشی و جدیدی را طراحی کردند که تا 30 میلی‌متر فضای کمتر به نسبت لولا‌های عادی اشغال می‌کنند. در ضمن، همین که آرتئون با بازشو در عقب یکپارچه با شیشه عقب طراحی و مهندسی شده، نشان‌دهنده اجرای هدف تحریک‌آمیزی است که توسط تیم بیشاف وضع شده است. در واقع بیشاف و تیم طراحانش سعی داشته‌اند عنصری کاربردی را در آرتئون تعریف کنند که تاریخچه منطق‌گرای برند را در پیکره پویای آن نمایش دهد.
درست است که به واسطه رُشد محبوبیت SUV‌ها و کراس‌اوور‌ها باعث شده مشتریان انتظار دسترسی آسان‌تر به محفظه بار از یک خودرو داشته باشند اما دلیل اصلی برای این پیکربندی دسترسی به محفظه بار در آرتئون، تلاش طراحان برای جا کردن یک مشخصه خاص فوکس‌واگن در پس این طراحی زیبا و شکیل بوده است.
با این تفاسیر، تعجبی هم ندارد که کابین، با راهکار‌های هوشمند مدیریت فضا و طراحی به منظور ارائه محیطی جادار، حتی برای سرنشینان عقب، شاهکار کاربردپذیری و راحتی است. در طراحی داشبورد، کاربردپذیری و ارگونومی با مهارت تمام در طراحی یکدستی ترکیب شده که بدون از دست دادن ذره‌ای از ناب و دقیق بودن، آن رضایت بصری را جلب می‌کند. طرح هواکش یک‌تکه باریک تهویه که در عرض داشبورد امتداد یافته، در‌بر‌دارنده یک حس هیجان و دقت هندسی بی‌عیب و نقص است.
این فرم‌ها و خطوط افقی، کاملا اشاره به فرم و عناصر طراحی جلوپنجره دارد و به نوعی، سعی طراحان در تزریق طراحی از نو تعریف شده چهره در کابین بوده است.