به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از باشگاه خبرنگاران، سید امیر احمدی، دبیر انجمن مراکز اسقاط خودرو کل کشور درباره  بازیافت لاستیک، گفت: در ساختمان لاستیک از مواد شیمیایی، طبیعی و معدنی مختلفی استفاده می‌شود که هر کدام در عملکرد تایر و در جریان تولید آن نقش خاصی دارند.

او ادامه داد: اصلی‌ترین مواد تشکیل دهنده تایر کائوچو، دوده، نخ، سیم و مواد شیمیایی و محافظت کننده هاست. از نظر تهیه و فرآوری، کائوچو را به سه دسته تقسیم می‌کنند که شامل  کائوچوی طبیعی،کائوچوی مصنوعی و  کائوچوی بازیافتی می شود.

دبیر انجمن مراکز اسقاط خودرو کل کشور تشریح کرد: از لاستیک‌های فرسوده در ساخت انواع کائوچو بازیافتی و مصنوعی استفاده می شود که در فرآیند‌های مختلفی این ماده به دست می‌آید. جریان کار بازیافت لاستیک فرسوده به این صورت است که در فرآیند بازیافت و در مراحل مختلف جداسازی مواد گوناگونی از جمله کوئوچو، کائولن، بنزن و دوده گرانول به دست می‌آید.

احمدی درباره تهیه کائوچوی طبیعی، مصنوعی و بازیافتی، گفت:کائوچوی طبیعی از شیره درخت مخصوصی که در مناطق استوایی و کشور‌هایی نظیر مالزی و تایلند می‌روید، به دست می‌آید. کائوچوی مصنوعی نیز از مشتقات نفتی و محصول کارخانجات پتروشیمی است.

دبیر انجمن مراکز اسقاط خودرو کل کشور تشریح کرد: هر یک از اجزاء مختلف تایر شامل نسبت‌های مختلفی از کائوچوی طبیعی و مصنوعی هستند که این نسبت به خصوصیات فیزیکی مورد نیاز بستگی دارد، به عنوان مثال کائوچوی طبیعی دارای مقاومت حرارتی بالا و چسبندگی عالی است و به این دلیل در اجزاء درونی تر تایر مثل لایه‌ها بیشتر کاربرد دارد.

او بیان کرد: تهیه پودر لاستیک از چندین میلیون لاستیک فرسوده و کاربرد آن در آسفالت ها، کف پوش، سیمان تیپ بندی و... ضمن ایجاد اشتغال به محیط زیست نیز کمک می‌کند.

دبیر انجمن مراکز اسقاط خودرو کل کشور تشریح کرد:  مراکز اسقاط و بازیافت نقش مهم و زیادی در جمع آوری لاستیک و مشتقات آن دارند و به همین دلیل جمع آوری لاستیک هم با مشکلاتی رو به رو شده است. با توجه به اینکه سه سال و نیم است که بحث اسقاط صورت نمی‌گیرد، بحث بازیافت لاستیک هم صورت نمی‌گیرد و لاستیک‌های بازیافتی دپو و جمع آوری نمی‌شوند. 

احمدی ادامه داد: به دلیل حجم اندک لاستیک و به صرفه نبودن بازیافت و تبدیل آن، برخی این لاستیک‌ها را زیر خاک دفن می‌کنند که در نتیجه باعث آسیب‌های جدی به محیط زیست می‌شوند، لاستیک از زباله‏ های حجیم محسوب می شود که فرآیند دفن را با مشکل مواجه می‌کند و بدلیل وجود خلل و فضای باز بین لاستیک‏ ها، زمینه مناسب برای رشد حشرات موذی فراهم می‏ شود که خطر شیوع بیماری ‏های واگیردار افزایش می ‏یابد.