بازگشت اسطوره‌ها

به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، در این مطلب اما سعی داریم تا برترین خودروهایی را معرفی کنیم که توانستند بازگشتی رویایی به جهان خودرو را تجربه کنند.

شورولت کامارو
برخلاف فورد ماستنگ که به‌صورت مداوم نسل‌های آن معرفی شده، وارد بازار می‌شود، شورولت از اوایل قرن بیست و یکم تولید کامارو را متوقف کرد و به حضور خود در بازار خودروهای پونی پایان داد. بسیاری نگران بودند که محصولاتی همانند کبالت SS به نحوی حضور شورولت در بازار خودروهای اسپرت را تداوم بخشد، اما به لطف تب فراگیر نگاه به گذشته و دست به کار شدن داج و فورد برای احیای پونی‌های کلاسیک خود، شورولت نیز در اواخر دهه قبل کامارو را زنده کرد. این بازگشت به قدری موفقیت‌آمیز بود که نسل بعدی یعنی ششم کامارو بدون هیچ وقفه‌ای توسط شورولت معرفی شد تا پتانسیل‌های بالقوه بازار توسط رقبا پاسخ داده نشود.

نیسان Z
داتسون در اواخر دهه 60 میلادی اسپرت پرفروشی را به بازار عرضه کرد که توانست جهان خودروهای اسپرت را دگرگون کند. این محصول که 240Z بود، پایه‌گذار سری Z نیسان شد. در اواخر دهه 90 میلادی اما نیسان تولید سری‌Z را متوقف کرد. بسیاری نگران بودند که هرگز سری Z به خط تولید بازنگردد. اما معرفی 350Z و سپس 370Z به قدری موفقیت‌آمیز بود که غیبت چند‌ساله Z را از یادها برد. نیسان یک بازگشت دیگر یعنی بازگشت GT-R را نیز تجربه کرد، هرچند به اندازه Z سوددهی نداشت، اما بیش از بازگشت Z به افزایش اعتبار نیسان کمک کرد.

فراری 550 مارانللو
دقیقا زمانی که لامبورگینی با عرضه میورا جهان خودروهای اسپرت را دگرگون کرد، فراری سعی کرد تا با نگاهی سنتی لامبورگینی را شکست دهد. با این حال این رویکرد در نهایت باید تغییر می‌کرد و در نتیجه محصولاتی همانند باکس و تستاروسا به عنوان کوپه‌های سردمدار V12 کمپانی معرفی شدند. با این حال پتانسیل بازار برای یک کوپه موتور جلو سنتی 12 سیلندر بی‌پاسخ ماند. بازگشت فراری موتور جلو 12 سیلندر به اواسط دهه 90 میلادی و معرفی 550 مارانللو رسید. موفقیت کوپه سنتی فراری اما سبب شد تا در نهایت این کمپانی ادامه راه خود را با همین شیوه سنتی پیگیری کند.

مینی
اسطوره بریتانیایی در حالی در ابتدای قرن جدید میلادی به جهان بازگشت که مینی کلاسیک برای مدتی در حدود 4 دهه در خط تولید مانده بود و در اواخر عمرش، انتقادات زیادی به آن وارد بود. با این حال یک وقفه کوتاه کافی بود تا ب‌ام‌و به عنوان مالک جدید این برند، این خودرو کوچک ارزشمند را دوباره عرضه کند و به لطف جذابیت ظاهری و اهمیت به جزئیات و بازاریابی خوب، توانست موفقیتی مجدد را کسب کند. ب‌ام‌و سری 6 را نیز به‌خوبی پس از نزدیک به 2 دهه غیبت احیا کرد و درصدد است تا سری 8 را نیز به بهترین نحو ممکن زنده کند.

داج چلنجر
چلنجر یکی از محبوب‌ترین محصولات داج در دهه 70 میلادی بود که به لطف بحران نفتی آن زمان، جوانمرگ شد و نتوانست در بازار خوش بدرخشد. همین سبب شد تا داج هرگز جرات احیا‌کردن چلنجر را نداشته باشد تا آنکه موفقیت‌های بزرگ ماستنگ در دهه اول قرن بیست‌و‌یکم با نگاهی به گذشته و تلاش شورولت برای زنده‌کردن کامارو با ظاهری کلاسیک، مدیران کرایسلر را متقاعد کرد تا چلنجر را با ظاهری آشنا و پیشرانه‌هایی قدرتمند راهی بازار کنند. موفقیت چلنجر جدید به حدی بود که ورشکستگی کرایسلر و بحران اقتصادی نیز نتوانست این محصول تازه احیا‌شده را از خط تولید دور کند.

لامبورگینی گالاردو
لامبورگینی در دهه 70 میلادی در سه جبهه مهم می‌جنگید؛ جبهه اول سوپراسپرت‌های موتور وسط بود که تولید آنها هرگز قطع نشده است. جبهه‌های دوم و سوم اما به ترتیب سوپر GT‌های بزرگ و محصولات کوچک موتور وسط بودند که اولی در دهه 70 کنار گذاشته شد، اما دومی در دهه 80 با تولید جالپا ادامه یافت. با این حال تصمیم لامبورگینی برای تولید یک بچه لامبو در دهه‌ 90 میلادی هرگز عملی نشد تا آنکه گالاردو در اوایل قرن جدید راهی بازار شد و توانست به پرفروش‌ترین محصول این کمپانی بدل شود و سودی سرشار نصیب لامبورگینی کند.

فورد GT
فورد برای بازگشت یگانه ابرخودرو موتور وسط خود نقشه‌های زیادی داشت و در دهه‌های 70 و 90 میلادی تلاش‌هایی کم‌رمق داشت. با این حال بالاخره فرزند خلف GT40 با نام GT در دهه قبل معرفی شد و توانست به یک نام بلندآوازه در جهان خودرو بدل شود. اما بحران اقتصادی و بازار نسبتا محدود GT به نسبت رقبا سبب شد تا بسیاری رویای عرضه نسل بعدی GT را از یاد ببرند. بازگشت دوم GT اما به‌مراتب رویایی‌تر بود و با پیروزی در لمانز همراه شد. بدین ترتیب شاید بتوان GT را با دو بازگشت موفقیت‌آمیز، برترین نمونه لیست 10 تایی این مطلب بدانیم.

فیات 500
شاید بتوان فیات 500 را برترین نماد خودرویی ایتالیا دانست که به نسبت هم‌رده‌هایش یعنی مینی، رنو 4 و سیتروئن 2CV مدتی کمتر در خط تولید ماند و شاید حتی زودتر از بقیه فراموش شد. اما بازگشت این خودرو در قرن جدید میلادی به قدری موفقیت‌آمیز بود که توانست سودی سرشار به فیات برساند و حتی این خودروساز را از گزند مشکلات مالی و بحران اقتصادی برهاند. علاوه بر این بازاریابی مناسب این خودرو سبب شد تا فیات از نام و ظاهر کلی و زبان طراحی 500 برای ساخت محصولات دیگری استفاده کند که به نحوی آینده این نام و نشان ایتالیایی را تضمین می‌کند.

آلفارومئو جولیا
بسیاری نگران بودند که محدود‌شدن تولیدات آلفارومئو که از اواخر دهه 90 میلادی آغاز شده، در دهه اول قرن بیست‌و‌یکم به اوج رسیده بود، به نابودی این برند ریشه‌دار ایتالیایی بینجامد. با این حال بازگشت سدان اسپرت این برند یعنی جولیا، به قدری اعجاب‌انگیز بود که حتی عرضه مدل 4C و بازگشت آلفا به دنیای اسپرت‌های سبک را نیز تحت‌الشعاع قرار داد. خصوصا مدل QV این خودرو به مدد پیشرانه توربو با بیش از 500 اسب بخار، یادآور دوران شکوه این برند ایتالیایی است.

فولکس واگن بیتل
در میان تمامی محصولات فولکس واگن شاید بیتل به وضوح مهم‌ترین و به‌یادماندنی‌ترین باشد. با این حال خداحافظی بیتل از چرخه تولید در دهه 70 میلادی و جایگزینی آن با یک محصول مدرن یعنی گلف، تا حدودی ارتباط چهره کلاسیک و مدرن فولکس واگن را از بین برد. با این حال در اواخر دهه 90 میلادی بود که فولکس واگن بیتل را در قالب یک خودرو شهری جذاب و دوست‌داشتنی احیا کرد. با آنکه بیتل از نظر فلسفه با جد فقید خود تفاوتی اساسی داشت، اما توانست خودرویی موفق باشد و بازگشت بسیاری از اسامی بزرگ جهان خودرو را ممکن سازد.