به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو»، سیدجواد سلیمانی در این یادداشت نوشته است که تولید و تحویل خودرو در بهار 98، زیر فشار و محدودیت ها در حالی رخ داد که پاره ای تصمیمات بعضا دور از کارشناسی در گذشته و خوش بینی های زیاده از حد، سایپا را به تحویل محصولاتی متعهد کرده که میشد پس از بروز نشانه های شروع تحریم های دوباره، کمی محتاط تر عمل کرد تاتعهدات غیرقابل تحقق امروز را شاهد نباشیم.

متن کامل یادداشت مدیرعامل گروه خودروسازی سایپا در روزنامه ایران به‌شرح زیر است:

به گزارش سایپانیوز، واقعیت این است که تحریم و تولید، دو روی یک سکه نیستند. چه، یکی نقیض دیگری است و چون آب و آتش، هم‌نشین نمی‌توانند بود. در گروه خودروسازی سایپا، اما گریز و گزیری نبود که تولید در وضعیت تحریم هم "باید" ادامه یابد؛ چندان که در عرصه های دیگر نیز، زندگی از جریان نیفتاد. مگر می توان از ترس مرگ، خودکشی کرد و دست ها را به نشان تسلیم بالا برد؟

بهار 1398 خورشیدی، نه تنها در تاریخ «گروه خودروسازی سایپا» که در «صنعت خودرو ایران» به مثابۀ یک نقطۀ عطف، ثبت خواهد شد و این، نه شعاری اغراق‌آمیز و از سرِ تبلیغات که بیان یک واقعیت ملموس و قابل اثبات است.

گواه این مدعا نیز اگرچه تولید 101 هزار و 26 دستگاه خودرو و تحویل 60هزار دستگاه به مشتریان در بهار98 است، اما اهمیتِ همتِ سترگِ مدیران و کارکنان مجموعه را هنگامی می‌توان به تمامی دریافت که به یاد داشته باشیم این اتفاق، در هنگامۀ تشدید تحریم‌های غیر قانونی و یک جانبۀ ایالات متحده علیه «کیان اقتصاد ملی» ما رخ داده است.

بهار 98 از این حیث متمایز است که «تحریم» نتوانست «تولید» را از پا بیندازد و اهمیت آن البته از خودروسازی فراتر است؛ آنجا که به یادآوریم خودروسازی، پیش‌رانِ دیگر صنایع است و محصولات 64رشتۀ صنعتی دیگر به صنعتگرانِ خودرو عرضه می شود. رونق خودروسازی به منزلۀ رونق صنایع و اقتصاد کشور است و خدای ناخواسته رکود و از نفس افتادن آن نیز وارونۀ آن گزاره می تواند باشد. از همین منظر نیز می توان دریافت که چرا تحریم های ظالمانۀ آمریکا بر آن بود - و هنوز هم هست - که به موازات صنعت نفت، خودروسازان را نیز از پا بیندازد.

اقتصاد ایران، پس از صنایع نفت و گاز، با صنعت بزرگ خودروسازی شناخته می شود و گروه خودروسازی سایپا، به نقش خود در این صنعت می بالد و همواره برای رفع کاستی ها و ارایۀ محصولات بهتر و خدمات بیشتر می کوشد، اما این واقعیت را نباید از دیده دورداشت که عملکرد بهار98، باید فراتر از مقایسه های کمّی و کیفی و در متن تحمل تحریمی ظالمانه و جنگ تمام عیارِ اقتصادی ارزیابی شود.

تولید 100هزار محصول و تحویل 60هزار خودرو در بهار 98، زیر فشار و محدودیت های ناشی از تحریم ها در حالی رخ داد که پاره ای تصمیمات بعضا دور از کارشناسی در گذشته و خوش¬بینی های زیاده از حد، سایپا را به تحویل محصولاتی متعهد کرده که میشد پس از بروز نشانه های شروع تحریم های دوباره، کمی محتاط تر عمل کرد تاتعهدات غیرقابل تحقق امروز را شاهد نباشیم.

تصمیم و اقدام مهم دیگر در این مدت، برنامه ریزی برای تسریعِ تأمینِ قطعات و تکمیلِ خودروهایی بوده که به خاطر کاستی در برخی قطعات -بعضا حساس و برخوردار از فناوری بالا - وارد بازار نشده بودند یا هنوز نشده اند و امید داریم با انجام آن به روند عرضه شتاب دهیم هر چند که اولویت ما افزایش کیفیت و رفع کاستی هاست و خوش¬بختانه درک و آگاهی مشتریان، به روند رو به بهبود یاری رسانده است.

امروز، ما در مجموعۀ سایپا بیش از هر زمان دیگری احساس می‌کنیم که قصۀ ما فراتر از کار در وضعیتِ عادی یا مانند همتایان‌مان در دیگر نقاطِ جهان است چرا که در کوران و طوفان یک جنگ اقتصادی از جریان و شریان اقتصاد ملی، صیانت می‌کنیم و در مقابل انتظار داریم در داوری ها و ارزیابی ها به این واقعیت توجه شود.واقعیت عیان و عریان هم جز این نیست که «تولید» کنونی در وضعیت «تحریم» صورت می پذیرد و این گونه است که بر عدد 101 هزار و 26 دستگاه در بهار98 می توان و سزاست که بیشتر درنگ شود. کارنامۀ خودرو سازی ایران با اشتغال ملی، گردش مالی و شاخص های کلان اقتصادی گره خورده و فراز و فرود آن بر دیگر صنایع اثر مستقیم و غیر مستقیم بر جای می گذارد.

آغوش ما به روی مشارکت همواره گشوده است، که تبلور آن را در ماه های گذشته و در پویش ملی بومی سازی قطعات صنعت خودرو از سوی سایپا مشهود بوده است. خودروسازی ایران و مشخصا سایپا نشان داده می تواند به حیات خود ادامه می دهد و کدام نشان و نشانه مهم تر و ملموس تر از تولید بیش از 100 هزار دستگاه در کمتر از سه ماه؟ در این بزنگاه، نمی توان به سادگی از نقش بی بدیل زنجیره تامین و قطعه سازان نیز چشم پوشید، چرا که آنان گام به گام و لحظه به لحظه خود را به ایستایی و استمرار صنعت خودرو اختصاص داده اند.

تحریم، آتشی بود تا صنعت خودروسازی ما را بسوزاند، ما را در خود فروبلعد و از نفس بیندازدمان؛ اما سایپا، «سیاوش»‌وار از هیمۀ انبوهی که دشمنان این سرزمین فراهم کرده بودند به سلامت خارج شد و این جز با لطف خداوند، منویات داهیانه رهبر معظم انقلاب به ویژه در محور رونق تولید، تدبیر دولت محترم، حمایت وزیر صنعت، معدن و تجارت، همت یکایک کارگران‌، مهندسان‌، کارکنان‌، و مدیران این مجموعۀ ملی و همیاری، همکاری و شکیبایی مشتریان و درک شرایط تازه میسر نمی‌شد، جای آن است که جَبینِ شُکر بر خاک بساییم و خداوند بزرگ را به پاسِ این توفیق، سپاس گوییم.

فراموش نکنیم که کُلّیت خودروسازی ما یکی از اهداف تحریم کنندگان بوده و هست، و به صورت مشخص «سایپا» در نقطه هدف قرار داشته و دارد، اما ماندیم و هستیم و به حول و قوّۀ الهی می‌مانیم و به تولید و عرضه ادامه می‌دهیم و در این مسیر سرمایه ای بالاتر از همراهی و صبوری مشتریان نمی شناسیم.

تحریم، با همۀ زشتی و تلخی مانند جنگ است که در عین ویرانی و جان ستانی جلوه هایی ناب از فداکاری و همیاری را نیز در پی دارد و افتخاری اگر هست که هست، کار در این فضا و این حال و هواست...