آلودگی هوا«۱۳۵۶»
تهران سیامین شهر آلوده و هشتمین شهر پرترافیک جهان
عصر خودرو- دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با اشاره به اینکه طبق گزارشها تهران در سال ۲۰۱۵ سیامین شهر آلوده جهان بوده است، گفت: انتظار اینکه مدیریت شهری بتواند مشکل آلودگی هوا که توسط انبوهی از دلایل و عوامل شکل گرفته حل کند غیرکارشناسی است.
دوشنبه ۰۷ دی ۱۳۹۴ - ۱۶:۱۸:۰۰
به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از تسنیم ، سیدمحسن طباطبایی مزدآبادی امروز در نشست «بررسی نقش مدیریت شهری در کاهش آلودگی هوا» که در سالن اجتماعات انجمن علمی اقتصاد شهری ایران برگزار شد، با اشاره به اینکه آلودگی هوا در کلانشهرهای جهان بهویژه شهرهای بزرگ کشورهای رو به توسعه چالشی بزرگ و فراگیر محسوب میشود، گفت: چنانچه نگاهی به فهرست 30 شهر آلوده جهان در سال 2015 بیندازیم تقریبا همگی آنها مربوط به کشورهایی در حال توسعه هستند و تهران نیز در این رده بندی در جایگاه سیام آلوده ترین شهرهای جهان قرار دارد.
وی با اشاره به اینکه این شهرها نقاط اشتراک دیگری نیز دارند از جمله اینکه اکثر آنها از پرترافیک ترین شهرهای جهان به حساب میآیند، افزود: تهران در رده هشتم پرترافیک ترین شهرها قرار دارد.
دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با اذعان به اینکه آلودگی شهرها تحت تاثیر و معلول عوامل متعددی است که میتوان به موقعیت جغرافیایی شهر، عوامل اقلیمی و میکروکلیمای منطقه مانند سرعت و جهت باد دما بارش رطوبت و غیره اشاره کرد، گفت: واضح است که موقعیت شهرها از جمله کوهستانی بودن، ساحلی بودن، واقع شده در دشت بر روی میزان آلودگی تاثیرگذار است، اما برنامه ریزی و طراحی شهری و چگونگی فعالیت انسانی در فضاهای شهری نیز نباید از نظر دور داشته شود.
مدرس دانشگاه خوارزمی با بیان اینکه به نظر میرسد امری که بیشترین تأثیر را بر روی آلودگی شهری دارد برنامه ریزی شهری است که در اکثر شهرهای آلوده جهان بهصورت بخشی و با نگرشهای مجزا دیده میشود، خاطرنشان کرد: چنانچه برنامهریزی شهری به صورت یکپارچه در نظر گرفته شود بسیاری از مشکلات مربوط به آلودگی بهوجود نخواهند آمد.
وی عنوان این مطلب که مباحثی همچون کارایی انرژی در بخش مسکن، مسکن اجتماعی، استانداردهای ساخت و ساز، الگوهای شهر فشرده و شهر هوشمند، مدیریت زمین شهری و جلوگیری از پراکندهرویی شهری همگی از عواملی هستند که ذیل برنامه ریزی شهری تعریف میشوند و عامل تعیینکننده در کاهش آلودگی هوا به شمار میروند، گفت: شهرهای موفق جهان در زمینه آلودگی هوا عمدتاً شهرهایی هستند که از نظام مدیریت و برنامهریزی یکپارچه برخوردارند.
طباطبایی گفت: این شهرها بر خلاف کلانشهر تهران که سازمانها، نهادها و وزارت خانههای متعددی درگیر مدیریت و برنامه ریزی آن هستند، از بحث تفکیک زمین تا منطقهبندی و آمادهسازی زمین شهری تا طرحهای کلان شهری در مورد گسترش آینده شهر و مسائل مربوط به حمل و نقل و زیرساختها و تسهیلات همگی در اختیار یک نهاد بنام مدیریت شهری هستند.
مشاور معاون فنی و عمرانی شهردار تهران با اذعان به اینکه در چنین شرایطی مدیریت شهری از آنجا که دارای اختیار تام وتمام در حوزه شهر می باشد، مجبور به پاسخگویی در قبال تمامی مسائل اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و حتی بحرانها و سوانح طبیعی است، گفت: شهرهای تمیز دنیا هر کدام الگوی موفقی در زمینه برنامه ریزی و مدیریت شهری می باشند به عنوان مثال کالگری کانادا به عنوان تمیزترین شهر جهان در سال 2015 شهروندان را از برخی کارها که برای محیط زیست مضر و آسیبزا بوده و منبع آلودگی باشد منع میکند.
مدیرمسئول فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری همچنین گفت: آدلاید در استرالیا نیز مثال دیگری در این زمینه است که علی رغم اینکه بیش از یک میلیون نفر جمعیت دارد اما یکی از پاکترین شهرهای جهان است بهگونهای که بیش از 85 درصد زبالهها در این شهر بازیافت میشوند؛ نمونه جالب دیگر در بین شهرهای پاک دنیا سنگاپور است که علیرغم دارا بودن بیش از 5 میلیون نفر جمعیت و نیز وجود صنایع بزرگ مقیاس مانند نفت و پتروشیمی و تراکم بالای جمعیتی اما باز از جمله تمیزترین شهرهای جهان بوده و دارای کیفیت زندگی بالایی است که به نظر میرسد مدیریت یکپارچه شهری رمز موفقیت این کلانشهر جهانی باشد.
نائب رئیس هیئت مدیره انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با عنوان اینکه استراتژی توسعه این شهرها بر مبنای اصولی همچون، پیشگیری، رصد کردن، الزام دولت و شهروندان به رعایت قوانینی خاص و آموزشهای زیست محیطی قرار دارد، گفت: در مدیریت یکپارچه شهری سنگاپور نظارت زیست محیطی به طور مداوم انجام میشود، برنامه ریزیها کنترل میشوند و از مشوقهای اقتصادی برای فعالیتهای خاص استقاده میشود، و آگاهی عمومی ارتقا داده شده و مردم به مشارکت تشویق میشوند.
طباطبایی با اشاره به اینکه در کلانشهر تهران نهادهای تصمیمساز و تصمیمگیر متعددی به ایفای نقش میپردازند و در هیچ کدام از زمینهها از استانداردهای زمین و مسکن شهری گرفته تا راهبردهای حمل و نقل و اعمال قوانین در این زمینه نگرش جامعی دیده نمیشود،افزود: بنابراین انتظار اینکه مدیریت شهری بتواند مشکل آلودگی هوا که توسط انبوهی از دلایل و عوامل شکل گرفته است حل نماید انتظاری غیر منصفانه و غیر کارشناسی است.