عصر خودرو- شاید خوشبینانه ترین ارزیابی‌ها تصور احیاء صنعت خودرو را حداقل در یک دهه آینده امری محال می‌پنداشت و بسیاری از کارشناسان همواره می گفتند که کمر صنعت خودرو بواسطه سوء مدیریت‌ها و همچنین تحریم‌های مشخص خم خواهد شد.
به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از ایلنا، این روزها اغلب اخباری که در محافل اقتصادی از صنعت خودرو شنیده می شود را خبرهای مثبت حاکی از پیشرفت این صنعت تشکیل می‌دهند. هنوز از یاد بسیاری از ایرانی ها نرفته است که تا چندی پیش خبرهای صنعت خودرو حول و حوش بحران‌های ایران خودرو و سایپا می‌چرخیده است. گزارش های متعددی که از قرار گرفتن این شرکت ها در بن بست مالی و اقتصادی خبر می داد و باعث شادی بدخواهان این صنعت شده بود بطوریکه برخی از آن ها را برای تعطیلی دو غول خودروسازی کشور به لحظه شماری انداخته بود.
شاید خوشبینانه ترین ارزیابی‌ها تصور احیاء صنعت خودرو را حداقل در یک دهه آینده امری محال می‌پنداشت و بسیاری از کارشناسان همواره می گفتند که کمر صنعت خودرو بواسطه سوء مدیریت‌ها و همچنین تحریم‌های مشخص بر این صنعت که تاثیر مستقیم آن بر 60 صنعت وابسته مشهود خواهد بود باعث شده است که آینده خوبی حداقل در کوتاه مدت برای آن وجود نداشته باشد. ولی خوشبختانه امروز دیگر خبری از بحران منتشر نمی‌شود و آنچه که غالب اخبار خودرویی را در برگرفته است پیشرفت های متعدد و سرو سامان گرفتن سایپا و ایران خودرو است؛ دو غول خودروسازی بزرگ کشور و خاورمیانه که سهم بسیار زیادی در پارامترهای اقتصادی کشور ایفا می کنند.
اما چگونه شد که این صنعت از مرز نابودی نجات یافت؟ مصداق بارزی از این موضوع اقداماتی است که در شرکت سایپا طی 2 سال گذشته اتفاق افتاد. گروه خودروسازی سایپا با وضعیتی روبرو بود که حجم انبوهی از بدهی های مالی و تعهدات عقب افتاده را در پس فعالیت های خود می دید بطوریکه زیان انباشت شده این گروه خودروسازی عددی بسیار بالا بود و تقریباً کمتر کسی پیدا می شد که بتواند به ضرس قاطع بگوید که می توان به آینده امیدوار بود.
اما از حدود 1 سال گذشته و حتی کمی پیشتر از رفع تحریم‌های اتحادیه اروپا بر ضد صنعت خودرو، مدیران جدید این شرکت دریافتند که باید چاره دیگری را برای بهبود وضعیت سایپا در پیش گیرند.
وضعیت قبلی آنقدر سخت و دردآور بود که آن را باید پتک محکمی بر پیکر سایپا دانست. در آن زمان منابعی که می‌بایست صرف مسائل تولید شود به مصارف غیرقابل توجیه اختصاص پیدا می کرد و نقدینگی سایپا در مسیر درست و رو به پیشرفت قرار نمی گرفت. مشکلات و دور شدن از استراتژی‌های درست وضعیتی بود که سایپا را از یک شرکت موفق و سودده به سازمانی دارای بحران تبدیل کرد.
اما چه شد که سایپا در ریل صعود قرار گرفت؟ آنچه که بیش از هر مساله دیگری می توان به آن پرداخت عزم جدی دو مدیرعامل آخر این گروه خودروسازی سایپا است. دو مدیرعامل از دو جنس مختلف که هیچ کس جز خودشان نمی‌توانست تا این حد تاثیر و نقش مثبتی را در این گروه خودروسازی ایفا کند؛ یکی تکنوکرات و کارکشته و پس از آن یک مدیرمالی موفق و خلاق!
بیراه نیست که حتی بتوان گفت که زمان یاد شده تاریخ مهمی از سایپا بود که سکاندارانش این گروه خودروسازی را از حالت مریضی به دوره نقاهت و بهبود رساندند. البته حضور این دو مدیرعامل از ابتدای راه با انتقادات مختلفی همراه بود و کفه بدبین ترازو این انتصابات را موجب نا امیدی این صنعت می دانست. اما هرچه گذشت آنچه که بیشتر از پیش نمود پیدا کرد این بود که گروه خودروسازی سایپا دیگر آن مریض بدحال نبود و آرام آرام مشخص شد که این شرکت درحال جان گرفتن است و بعد از برجام هم که دیگر مشتریان خارجی برای همکاری با آن در رقابت بودند.
وضعیتی که مهدی جمالی از اولین روزهای حضور خود در سایپا پدیدآورد باعث شد که وجهه دیگری از این گروه خودروسازی به منصه ظهور گذاشته شود. طرح های خلاقانه مالی و اقتصادی سایپا باعث شد که مدیرعامل این شرکت با اعتماد به نفس کافی بگوید که روزهای خوش تری برای سایپا می توان انتظار داشت. البته این نکته را نیز باید در نظر داشت که هنوز فاصله زیادی با آنچه که مشتریان از محصولات خودروسازان ها انتظار دارند وجود دارد ولی آنچه باعث خوشحالی دلسوزان است این که خودروسازی که پس از صنعت نفت بزرگترین صنعت کشور بشمار می آید دیگر در حاشیه تعطیلی قرار ندارد چرا که به این نقطه رسیدن صنعت خودرو حاصل زحمت ها و مرارت های بی شمار و همچنین سرمایه گذاری عظیمی است که برای حفظ صنعت ارزشمند خودرو ایجاد شد.
هرچه که هست صنعت خودروسازی یکی از فرزندان ارشد اقتصاد کشور است و همه آنان که دل در گروه پیشرفت ایران عزیز اسلامی دارند، منتظر بازگشت این صنعت به روزهای خوش خود هستند و باید امیدوار بود که با تداوم این روند به آینده شیرین دست یافت.
