چرا مساله حوادث رانندگی در ایران رفع نمی شود؟

به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از ایرنا ، در این حالت اگر ما سه مساله جاده، خودرو و انسان را در تصادفات رانندگی دخیل بدانیم، طبق آمار خطای انسانی بیشترین سهم را در بروز تصادفات رانندگی به خود اختصاص می دهد.
هر چند دو مساله نخست یعنی جاده و خودرو می تواند در حوادث رانندگی نقش داشته باشد اما مثل عامل انسانی در تصادفات نقش ندارد.
برابر یک آمار موثق، 70 تا 90 درصد علت مرگ ها و آسیب های تصادفات ناشی از خطای انسانی است، بی توجهی به جلو، صحبت کردن با موبایل، غذا خوردن و شوخی کردن هنگام رانندگی، سرعت بالا، انحراف به چپ از جمله مهمترین این عوامل است.
یعنی اگر موارد بالا را رعایت کنیم تا میزان 90 درصد تلفات رانندگی کاهش خواهد یافت. بنابر این، این آمار و دلایل وقوع حوادث در ایران نشان می دهد که وضعیت رانندگی ما چندان مساعد نیست هر چند همواره در آموزش های رانندگی همه این موارد ذکر می شود.
به نظر می رسد تفاوت چندانی در آموزش رانندگی ایران و سایر کشورها از جمله کشورهای پیشرفته وجود ندارد زیرا اغلب اصول آموزش رانندگی ما برگرفته از قوانین و مقررات بین المللی راهنمایی و رانندگی است.
برای کاهش حوادث رانندگی در کشور، در کنار آموزش رانندگی به یک فرهنگ رانندگی نیازمندیم. به بیان ساده تر همه آموزش های رانندگی در کلاس های رانندگی ارائه می شود اما در جاده ها شیوه دیگری اجرا می شود و این مساله نشان می دهد که هنوز فرهنگ رانندگی در درون افراد نهادینه نشده و این مساله اصلی رانندگی در ایران است.
یک مثال ساده؛ کشورهای پیشرفته بیشتر از ایران، وسیله نقلیه دارند اما کمتر با حوادث رانندگی مواجه هستند زیرا به دلایلی که در بالا گفته شده مثل بی توجهی به جلو، صحبت کردن با موبایل، غذا خوردن و شوخی کردن هنگام رانندگی، سرعت بالا، انحراف به چپ و.. در آنان کمتر دیده می شود.
جاده ها و خودروها شاید فقط 10 درصد عامل تصادف رانندگی محسوب شوند که اگر کمی در رانندگی در این مناطق نیز دقت کنیم این آمار پایین خواهد آمد بنابر این اگر به همه مسایل انسانی و جاده ها در بروز حوادث رانندگی توجه کنیم آمار تلفات رانندگی حداقل 90 درصد کاهش خواهد یافت.
رانندگی درست و رعایت فرهنگ رانندگی این مزیت ها را برای ما دارد:
1-اگر عامل انسانی، جاده ها و خودرو در کشور رفع شود آنگاه هر نیم ساعت شاهد مرگ یک نفر در حوادث رانندگی نخواهیم بود.
2-دیگر هر سال هفت درصد تولید ناخالص ملی صرف عوارض حوادث ترافیکی نمی شود یعنی معادل 32 میلیارد دلار بر اثر این حوادث از بین نمی رود.
3-اگر مقررات راهنمایی و رانندگی را رعایت کنیم دیگر از نظر حوادث رانندگی کشور هشتم دنیا نخواهیم بود. در حال حاضر فقط شش کشور آفریقایی و یک کشور آسیایی از ایران در خصوص حوادث رانندگی وضعیت بدتری دارند و این اصلا وضعیت خوبی نیست.
اما در سال های اخیر یک جای امیدواری حاصل شده به طوری که این سال ها تعداد مرگ های ناشی از تصادفات قدری کاهش یافته و از حدود 27 هزار و 852 نفر در سال 1384 به 15 هزار و 932 نفر در سال 95 کاهش یافته است و در این مدت حوادث ترافیکی از عامل دوم مرگ ایرانیان به عامل سوم نزول کرده است و این نشان می دهد که ما می توانیم با رعایت برخی مقررات و قوانین رانندگی این تلفات را کاهش دهیم.
برای کاهش حوادث راهنمایی و رانندگی فقط پلیس و دستگاه های حمل و نقل و راهنمایی و رانندگی مسئول نیستند بلکه سایر دستگاه ها ازجمله مدارس و دانشگاه های و مراکز آموزشی در این زمینه نقش موثری دارند.
کاهش این حوادث همانطور که گفته شد نیازمند یک فرهنگسازی است که این آموزش و فرهنگسازی از دل آموزش های مدارس و دانشگاه و سایر مراکز آموزشی بیرون می آید.
هر چند طرح هایی مثل همیار پلیس و دانش آموزان پلیس در سال های گذشته در مدارس به اجرا در آمده اما کافی نیست. مدارس باید به طور جدی گنجاندن مباحث تاثیرگذار درسی را در کتاب های پایه ها و دوره های مختلف تحصیلی در خصوص شیوه درست رانندگی و راهنمایی و رانندگی مد نظر قرار دهند.
ایجاد کارگاه های آموزشی در باره راهنمایی و رانندگی و دعوت از کارشناسان پلیس و راهنمایی و رانندگی به مدارس از جمله راه های آموزش به نسل آینده در این خصوص است.
آموزش و اشاعه فرهنگ صحیح رانندگی، بهره برداری صحیح از فناوری های مدرن و آموزش مردم درباره روش صحیح استفاده از خودرو، موبایل و ... و اصلاح قوانین به منظور افزایش بازدارندگی از جمله موضوعاتی است که باید به آن توجه کرد.
اگر همچنان بطور جدی به این موارد و مباحثات توجه نکنیم همچنان شاهد آمار بالای تلفات رانندگی و افزایش مصیبت ها به خانواده و تحمیل خسارات فراوان به سیستم درمانی کشور و بیت المال خواهیم بود.