عصر خودرو- هر گاه نامی از یک سدان لوکس بزرگ آلمانی به میان بیاید، ناخودآگاه ذهن همه به سمت مرسدس بنز کلاس S می‌رود؛ خودرویی که به عنوان سردمدار سدان‌های لوکس، با انبوهی از تکنولوژی‌های روز و فراتر از زمان همراه بوده است. با این حال از اواخر دهه ۷۰ میلادی، رقیبی شانه به شانه کلاس S و در سایه آن حرکت کرده، رفته رفته به بازیگری مهم در عرصه خودروهای لوکس بدل شده است.
به گزارش پایگاه خبری«عصر خودرو»، این خودرو محبوب، بامو سری 7 است که تاکنون 6 نسل از آن به بازار عرضه شده، بدون آنکه وقفه‌ای بین تولید هر نسل بیفتند. در این مطلب سعی داریم نگاهی گذرا به هر یک از نسل‌های سری 7 و بلوغ این محصول کلیدی بامو داشته باشیم.
E38: نسیم قرن بیست و یکم
نسل سوم سری 7 به نسبت اسلاف خود پیشرفت قابل توجهی داشت. این خودرو یکی از اولین محصولات بامو بود که جلوپنجره سراسری این خودروساز را پس از مدت‌ها کنار گذاشته، فرم کلی محصولات این خودروساز برای یک دهه را رقم زد. در این دوره بامو تملک رولزرویس را به دست آورده بود و برای پلتفرم محصول جدید این برند نیز به دنبال یک اساس مطمئن می‌گشت. به همین دلیل پلتفرم نسل E38 بسیار پیچیده‌تر از حد انتظار طراحی شد تا بتواند اساس یک رولزرویس گران‌قیمت نیز قرار گیرد. سیستم صوتی با قابلیت پخش DVD، سیستم رهیاب پیشرفته، تهویه مطبوع اتوماتیک و صندلی راننده حافظه‌دار از جمله آپشن‌های جذاب این نسل بودند. یکی از مهم‌ترین نکاتی که در موفقیت E38 مطرح بود، حضور آن در چندین فیلم سینمایی مطرح همانند ترنسپورتر 1 و فردا هرگز نمی‌میرد (از سری فیلم‌های جیمزباند) بود که به شهرت سری 7 افزود. در نهایت پس از تولید 340 هزار و 242 دستگاه، این نسل در سال 2001 از خط تولید کنار رفت.
E32: بلوغ زودرس
موفقیت نسل اول سری 7 در بازارهای مختلف سبب شد تا نسل دوم آن در سال 1987 معرفی شود. این خودرو از نظر ظاهری شباهتی زیاد با نسل E34 سری 5 داشت که تقریبا همزمان با برادر بزرگ‌ترش راهی بازار شد. در این نسل، بامو سعی کرد تا اختلافی که بین سری 7 و مرسدس بنز کلاس S وجود داشت را به حداقل ممکن کاهش دهد. به همین دلیل پروسه ساخت و طراحی پیش‌نمونه‌های این خودرو تا نهایی‌شدن نمونه تولیدی، بیش از 7سال به طور انجامید. سیستم کنترل الکترونیکی کمک فنرها، تلفن و دورنگار سفارشی، یخچال، سیستم کنترل پایداری، سیستم کنترل هرزگردی و سامانه افزایش فشار برف‌پاک‌‌کن‌ها در سرعت بالا از جمله مواردی بودند که در سری 7 معرفی شدند. با این حال شاید هیچ چیز به اندازه معرفی یک پیشرانه 12 سیلندر برای طرفداران این کلاس خوشحال‌کننده نبود. حتی یک پیش‌نمونه مجهز به پیشرانه V16 بامو نیز ساخته شد، اما هرگز این خودرو به تولید انبوه نرسید. در ابتدا تنها نمونه‌های 8 و 12 سیلندر این نسل جلوپنجره‌هایی بزرگ‌تر داشتند، اما در میانه راه و پس از فیس‌لیفت، همه گونه‌ها از این شکل جلوپنجره بهره بردند. در نهایت پس از تولید 311 هزار و 68 دستگاه، E32 در سال 1994 به آخر خط رسید.
E23 : تولد یک افسانه
بامو همواره یک سدان بزرگ لوکس در میان محصولاتش داشت. از میانه دهه 60 میلادی، روی پلتفرم نئوکلاس، سدان بزرگی مشهور به New Six وجود داشت که در میان متخصصان با کد E3 شناخته می‌شد. با این حال از نظر بسیاری، اختلاف بین سری E3 و نزدیک‌ترین رقیبش یعنی مرسدس بنز کلاس S بسیار فاحش بود. به همین دلیل بود که در سال 1977 اولین نسل از سری 7 با کد E23 راهی بازار شد. با آنکه از نظر ساختارشکنی و پیشرفته بودن، این خودرو هنوز به نسل‌های W116 و W126 مرسدس نمی‌رسید، اما یک سنت‌شکن حقیقی برای بامو بود. برای اولین بار در یک بامو مواردی همانند ترمز ABS، کیسه هوای راننده، سیستم تهویه مطبوع پیشرفته و رایانه بسیار مدرن در E23 عرضه شد. موفق‌ترین بازار برای سری 7، بازار ایالات متحده بود که بامو تلاش کرد تا با عرضه نمونه‌های کشیده با پسوند L، حضور خود در آن را پررنگ کند. پیشرانه‌های 6 و 8 سیلندر نیروبخش مدلهای گوناگون سری 7 بودند که در این میان 745i به لطف پیشرانه 3.2 لیتری توربو خود، قدرتی معادل 255 اسب بخار داشت. پس از تولید 285 هزار و 29 دستگاه، نسل اول سری7 در سال 1987 بازنشسته شد.
E65/E66 : جنجالی‌ترین بامو
در سال 2001 بامو محصولی را معرفی کرد که شاید حاشیه‌سازترین خودرو تاریخ این کمپانی باشد. نسل E65 سری 7 از بسیاری جهات یک خودرو سنت‌شکن و فوق‌مدرن بود، اما به دلیل دو نقطه ضعف اساسی، هرگز نتوانست به جایگاه شایسته نامش دست یابد. مورد اول ظاهر عجیب و نه‌چندان زیبای آن بود که توسط تیمی به رهبری کریس بنگل شکل گرفته بود. فرم عجیب چراغ‌های جلو، صندوق عقب برجسته و چراغ عقب از جمله مواردی بودند که به مذاق بسیاری از طرفداران سنتی بامو خوش نیامد و سبب شد تا بسیاری از خرید این خودرو امتناع کنند. مشکل دوم که بسیار اساسی‌تر بود اما سیستم iDrive بامو بود که برای اولین بار روی این نسل از سری 7 ارائه شد و به لطف مشکلات متعدد و کارکرد پیچیده، بسیار زیانبار ظاهر شد. وضعیت به حدی بغرنج بود که در اوایل عرضه این خودرو، بامو مجبور شد تعدادی از E65های تولید شده را از مالکان پس بگیرد و تقاضا و فروش نسل قبلی این خودرو یعنی E38 در بازار دست دوم بسیار افزایش یافته، قیمت آن سر به فلک کشید! در نهایت بامو تصمیم گرفت تا تمامی این مشکلات را حل کند. در ابتدا سیستم iDrive آن مورد بازبینی قرار گرفت و سپس یک فیس‌لیفت اساسی، ظاهر آن را در سال 2005 بهبود بخشید. با این حال فروش E65 هرگز به اسلاف خویش نرسید و در نهایت در سال 2008، این خودرو به آخر خط رسید.
F01: بازگشت به مسیر
شاید نسل F01 سری 7 یکی از مهم‌ترین محصولات این خودروساز در دهه قبل بود، چرا که وظیفه داشت تا آبروی رفته سری 7 را دوباره بازیابد و توانست این مهم را به خوبی انجام دهد. در پایان سال 2008 میلادی بود که بالاخره بامو نسل ناموفق E65 را با F01 جایگزین کرد. در این نسل بامو سعی کرد تا به اصول سنتی طراحی خود پایبند بوده، از هرگونه تغییر اساسی بپرهیزد. علاوه بر این، انبوهی از تکنولوژی‌های بی‌نقص و پیشرفته برای رقابت با کلاس S در این سری 7 گنجانده شد. مواردی همچون دید شب، دوربین دید 360 درجه فوق پیشرفته و کنترل سرعت مجاز معابر که در زمان خود بسیار ساختارشکن بودند. به لطف همین موارد بود که استقبال از سری 7 به شدت افزایش یافت و این خودرو توانست بسیار بهتر از سلف خویش ظاهر شود. یک فیس‌لیفت کلی در سال 2011 تضمین‌کننده جوان‌ماندن F01 بود. در نهایت در سال 2015 این نسل نیز به پایان راه رسید.
G11: آخرین اشراف‌زاده
ادامه‌دهنده راه 5 نسل موفقیت و سربلندی سری 7، نسل G11 است که در سال 2015 راهی بازار شد؛ خودرویی که با اصول طراحی و تکنولوژی مدرن و آینده‌نگر محصولات امروز بامو خوانایی دارد و ظاهر آن نیز توسط نادر فقیه‌زاده شکل گرفته است. به لطف تمامی این موارد است که نسل G11 توانسته است در بازار پررقابت سدان‌های بزرگ لوکس، نامی پراعتبار و موفق باشد.
