عصر خودرو- در سناریوی وزارت نفت، افزایش تدریجی قیمت سوخت تا سطح فوب خلیج فارس طی ۱۰ سال تا ۱۴۱۰ اجرا میشود که طبق این سناریو سهم سی ان جی تا افق ۱۴۲۰ در سبد سوخت حملونقل از ۱۵٪ به حدود ٢٣٪ رسیده و سهم بنزین از ۵۱٪ به ۴۵٪ کاهش می‌یابد.
به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از فارس، سند تامین انرژی بخش حمل و نقل کشور تا افق 1420 شمسی توسط معاونت برنامه‌ریزی وزارت نفت تدوین شده است.
بر اساس این سند ادامه روند موجود در بخش حملونقل و تداوم وضعیت کنونی بدون انجام برنامه‌های اصلاحی، منجر به تشدید شرایط نامطلوب حاضر در آینده خواهد شد.
همچنین سطح مصرف سوخت و انتشار آلاینده‌های زیست محیطی به ویژه در کلان شهرها افزایش یافته و ناپایداری و عدم تعادل در سیستم انرژی کشور افزایش خواهد یافت.
با ادامه روند موجود، مصرف بنزین و نفت گاز در بخش حملونقل افزایشی چشمگیر می‌یابد و فرصت استفاده از سوخت‌های جایگزین ارزان و پاک‌تر همچون CNG محدود می‌گردد. در چنین شرایطی، سهم بنزین در ترکیب سبد سوخت از حدود ٥١٪ کنونی به حدود ٦٤٪ در سال 1420 افزایش یافته و سهم CNG از ١٥٪ کنونی به حدود ٧٪ در سال 1420 کاهش خواهد یافت.
در گزینه ادامه روند موجود رشد اقتصادی کشور و متعاقبا توسعه و سازندگی در کنار اشتغال‌زایی به مخاطره افتاده و امنیت عرضه سوخت با وابستگی مسلم به بنزین دچار چالش خواهد شد.
* تأمین سوخت مورد نیاز حملونقل بدون افزایش ظرفیت پالایشگاهی
در گزینه رشد اقتصادی متوسط (رشد اقتصادی ٦/5 درصد) که به منظور برآورد تقاضای آتی سوخت در بخش حملونقل براساس اجرای سیاست‌های غیرقیمتی بهینه‌سازی مصرف سوخت طراحی شده است، وضعیت مطلوب مبتنی بر توسعه حملونقل عمومی، توجه به ظرفیت‌های بالقوه داخلی در توسعه استفاده از CNG به عنوان سوخت ملی، استفاده از LNG در ناوگان خودروهای نیمه‌سنگین و حملونقل ریلی، بهبود فناوری تولید خودرو، نوسازی و بازسازی ناوگان حملونقل عمومی بار و مسافر و نیل به استانداردها و معیارهای مصرف انرژی قابل تحقق است.
در گزینه مزبور، فرضیات به گونه‌ای تعریف شده‌اند که بر اساس شرایط کنونی کشور و همچنین داده‌های تاریخی، قابل دستیابی و تحقق‌پذیر باشند. با اجرای اقدامات مرتبط با این گزینه، رشد مصرف بنزین به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته و سهم بنزین در ترکیب سبد سوخت از حدود ٥١٪ کنونی به حدود ٤٩٪ در سال 1420 می‌رسد. همچنین سهم CNG به عنوان سوخت پاک و ارزان از حدود ١٥٪ کنونی به حدود 20٪ افزایش خواهد یافت. در این گزینه به دلیل کاهش چشمگیر نرخ رشد مصرف سوخت در بخش حمل و نقل امکان تأمین سوخت مورد نیاز بدون افزایش ظرفیت پالایشگاهی و تنها با اجرای طرح‌های ارتقاء فعلی، میسر خواهد بود.
* افزایش تدریجی قیمت سوخت به همراه اعمال سیاست‌های غیرقیمتی
در گزینه افزایش تدریجی قیمت سوخت تا سطح FOB خلیج فارس (نرخ تحویل روی عرشه کشتی) طی 10 سال تا 1410 که بر مبنای پیش‌فرض‌های فنی مشابه با گزینه بهینه و همزمان با اعمال سیاست‌های غیرقیمتی بهینه‌سازی مصرف سوخت در کنار سیاست‌های قیمتی اجرا شده است، بیشترین کاهش از لحاظ میزان مصرف سوخت حاصل شده و سهم CNG در سبد سوخت حملونقل تا حدود ٢٣٪ در سال 1420 رشد خواهد داشت.
همچنین سهم بنزین نیز از حدود ٥١٪ کنونی به حدود ٤٥٪ در سال 1420 کاهش می‌یابد. در این گزینه می‌توان با افزایش آرام آرام قیمت سوخت طی یک دوره زمانی طولانی، اثرات ناخواسته اجتماعی ناشی از افزایشِ یکباره قیمت سوخت را به حداقل رساند.
در نهایت مقایسه ارقام و اطلاعات گزینه‌های مختلف بیانگر این واقعیت است که ادامه روند کنونی طی سال‌های آتی نتایج نامطلوب و زیان‌باری به همراه خواهد داشت و بیانگر این واقعیت است که اعمالِ سیاست‌های بهینه‌سازی مصرف باید در اولویت تصمیم گیران ملی قرار گیرد و به صورت یک طرح اقدامِ الزامی با جدیت پیگیری شود.
* پیش‌بینی سبد سوخت بخش حملونقل زمینی کشور در افق 1420
طبیعتاً از بین گزینه‌های ارائه شده، گزینه افزایش تدریجی قیمت سوخت به همراه اعمال سیاست‌های غیرقیمتی بهینه‌سازی مصرف، بهترین نتیجه را از لحاظ مدیریت مصرف، توسعه حملونقل عمومی، ارتقاء بهره‌وری در ناوگان حملونقل باری و مسافری، تامین امنیت سوخت و بهبود در شاخص‌های عملکردی در برداشته و برنامه‌ریزی لازم به منظور تحقق سبد بهینه سوخت بخش حملونقل زمینی کشور (ریلی- جاده‌ای) مبتنی بر این گزینه، احتیاج به حصول رشد اقتصادی متوسط، ارتقاء سطح فناوری خودروهای تولیدی دارد.
همچنین وضع مقررات الزام‌آور تردد وسایل نقلیه، توسعه حملونقل عمومی، اجرای طرح‌های بهینه‌سازی مصرف سوخت بر اساس اتخاذ سیاست‌های پیشنهادی قیمتی و غیرقیمتی به صورت تجمیعی در حوزه مدیریت و بهینه‌سازی حمل و نقل بار و مسافر، ترکیب سبد سوخت، تولید، بازسازی و نوسازی ناوگان از جمله الزامات اجرایی دیگر این سناریو است.
در جدول ذیل نتایج حاصل از پیش‌بینی سبد سوخت بخش حملونقل زمینی کشور (جاده‌ای-ریلی) در افق 1420 در قالب سه گزینه مورد مطالعه به شرح ذیل، تجمیع و ارایه شده است.
الف- گزینه ادامه روند موجود
ب- گزینه بهینه با رشد اقتصادی متوسط و براساس اعمال سیاست‌های غیرقیمتی بهینه‌سازی مصرف سوخت بخش حملونقل
ج- گزینه افزایش تدریجی قیمت تا FOB خلیج فارس تا سال 1410 و اعمال سیاست‌های غیرقیمتی به طور همزمان در نظر گرفته شده است.
