مصائب نوسازی تاکسی در تبریز
عصر خودرو- این روزها شاهد هستیم که بیشتر تاکسی های فرسوده تبریز جای خود را به خودرهای تازه نفس داده اند اما آنطور که پیداست رانندگان تاکسی ها از وام سنگینی که برایشان مهیا شده راضی نیستند.
عصر خودرو- این روزها شاهد هستیم که بیشتر تاکسی های فرسوده تبریز جای خود را به خودرهای تازه نفس داده اند اما آنطور که پیداست رانندگان تاکسی ها از وام سنگینی که برایشان مهیا شده راضی نیستند.
خبرگزاری پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از مهر، تا بوده، تاکسیها به عنوان اتاقفکرهای متحرکی تلقی میشدند که در آنها ز مسائل مختلف مطرح و مورد گفتگوی راننده ها و مسافران قرار می گرفت. رانندگان تاکسیها نیز شاید به وسیله اینکه هر روز با افراد متعدد و مختلف همکلام میشدند، اطلاعات زیادی از مسائل روز داشتند و به عنوان اصلیترین سخنران، به اظهار نظر می پرداختند.
اما اینروزها رانندگان تاکسیهای تبریز، دیگر نمیتوانند از مسائل سیاسی، هنری یا اجتماعی حرف بزنند. تمام کلماتی که از دهانشان درمیآید، همخانواده با اقتصاد است. تمام جملاتی که از دهانشان درمیآید از جای سردی برمی آید که دل شنونده را میسوزاند. این روزها سرتیتر گفتگوهای درون تاکسیها فقط مشکلات و دغدغه های اقتصادی شان و خرج سنگین زندگی است.
شاید این که تبریز در سال 2018 میلادی به عنوان پایتخت گردشگری کشورهای اسلامی انتخابشده، یک خبر و اتفاق خوب باشد، اما آماده سازی شهر برای این اتفاق بزرگ همانقدر که برای مسئولان سخت است، برای اقشار مختلف مردم نیز مشکلاتی به وجود آورده است.
«نوسازی تاکسیها»؛ شاید از شنیدن این عبارت بسیار خرسند شوید و حتی رانندگان تاکسیها از شما خرسندتر شوند. چراکه واقعا نفس خبر به خودی خود بسیار خرسندکننده برای اهالی شهر است. مخصوصا اهالی که دغدغه بیشتری نسبت به درخشش شهرشان در عرصههای بینالمللی دارند. ایده نوسازی تاکسیها سرانجام به خبری عینی تبدیل شد برای اهالی شهر اما این خبر هیچکس را به اندازه رانندگان تاکسیها ناراحت نکرد.
طبیعی است که هر رانندهای دوست دارد به جای یک آهن قراضه که با هزار زحمت آن را صبح زود روشن میکند و آخر شب با اعصابخردی به خانه میرساند، یک خودروی تازه و سالم داشته باشد که حداقل درآمد اندکش را خرج قرصهای اعصاب نکند. اما اینکه به چه صورت و به چه قیمتی این کار نیکو انجام شود، چیزی است که امروز منجر به نارضایی و اعتراض گسترده تاکسیسواران شده است.
بهای سنگین نوسازی تاکسی ها که فقط متوجه رانندگان شد
این روزها تا رانندگان گوش شنوایی گیر می آورند مدام اعتراض میکنند که خودروهای صفر کیلومتری که به آنها در جریان طرح نوسازی تاکسی ها فروخته شده، با اینکه کار خوبی برای شهر و آسایش شهروندان آن است، اما برای خود رانندگان تاکسی ها مشکلاتی اقتصادی به وجود آورده است . «وام» همان پلی بود که دستگاههای مربوط پیش روی رانندگان گذاشتند تا رانندگان بتوانند خودروهای فرسوده خود را نو کنند.
سالها زندگی با وام، بهای نوسازی تاکسیهای تبریز برای رانندگان است. درحالی که دستگاههایی مثل شهرداری یا سازمان تاکسیرانی به داشتن تاکسیهای نو در تبریز افتخار میکنند، باید توان این تازگی را رانندگانی بدهند که تمام داشته و نداشتهشان همان تاکسی است.
یکی از رانندگان مسن تاکسی در تبریز از وضعیت ناخوشایند خود و همکارانش با خبرنگار مهر درددل میکند و میگوید: ما از صبح زود میافتیم به جان این خیابانها درحالی که در پایان شب کمتر از 40 یا 50 هزار تومان برایمان میماند.
وی اضافه میکند: قیمتی که اتحادیهها برای ما تعیین کردهاند، در مقایسه با اتوبوسها تقاوتی ندارند و همین باعث میشود مردم بیشتر از تاکسی استفاده کنند ولی پولی که دریافت میکنیم بسیار ناچیز است.
از زمانی که قرار شد ما تاکسیهایمان را نو کنیم، تقریبا دیگر هرچه درمیآوریم صرف وام سنگینی میشود که بابت خرید این خودروها بر گردن مان گذاشته شده.
وی در ادامه تاکید میکند: همچنین از زمانی که قرار شد ما تاکسیهایمان را نو کنیم، تقریبا دیگر هرچه درمیآوریم صرف وام سنگینی میشود که بابت خرید این خودروها بر گردن مان گذاشته شده است.
وی خاطر نشان میکند: خودروی پژو 405 که این روزها بیش از قبل به عنوان تاکسیهای زردرنگ در سطح شهر به چشم میخورد، به این دلیل است که با پیشنهاد سازمان تاکسیرانی رانندگان تاکسی ها ماشین های اسقاطی شان را تعویض کردند اما با وامی که در اختیارمان قرار گرفت خودرو را حتی گرانتر از قیمت معمولی آن در بازار خریدیم.
این راننده تاکسی تصریح میکند: ما نیز از اینکه شهرمان از دست تاکسیهای کهنه و قراضه خلاص میشود، بسیار خوشحال میشویم اما به نظر میآید شاید اگر دستگاههای مربوطه خودشان برای این موضوع آستینشان را بالا میزدند و کمکی به رانندگان بیچاره می کردند این امر بسیار شیرینتر بود.
وی همچنین اشاره میکند: تبریز 2018 اتفاق بسیار نیکویی است و برای آمادگی برای این اتفاق خوب لازم بود تاکسیهای تبریز دچار تغییر و تحولی شوند ولی مواردی مهمتر هم برای آمادگی برای این رویداد خوب وجود دارد که مسئولان باید توجه کنند.
وی در پایان اضافه میکند: فرهنگ حاکم بر رانندگان تاکسی در تبریز نامناسب است و برای پایتخت گردشگری کشورهای اسلامی برطرف کردن آن مهمتر از نوسازی تاکسیها به نظر میرسد.
وقتی با این راننده صحبت می کردیم، چندین نفر از رانندگان دیگر نیز برای بیان اعتراض شان نسبت به طرح نوسازی تاکسی ها به جمع ما ملحق شدند که این اعتراض برای مسئولان فقط یک معنی می تواند داشته باشد و آن ناکارامدی طرحی است که اجرا شده.
25میلیون تومان وام با سود 16 درصد
برای پیگیری دقیق تر موضوع می رویم سراغ رئیس سازمان تاکسیرانی شهرداری تبریز. فرخ جلالی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه در سال گذشته 2900 دستگاه تاکسی در تبریز نو شدند، اظهار میکند: سال گذشته 20میلیون تومان برای رانندگان دارای خودروهای اسقاطی وام توسط اتحادیه تاکسیرانی کشور با سود 16درصد در نظر گرفته شد. باقی پول نیز 5 میلیون و 500هزارتومان به واسطه خودروهای اسقاطی و 5 میلیون تومان نیز توسط خود رانندگان باید پرداخت میشد.
وی از نوآوری سازمان تاکسیرانی تبریز خبر میدهد و تصریح میکند: تاکسیرانی و شهرداری تبریز طی یک ابتکار 5میلیون تومانی را هم که باید توسط رانندگان پرداخت میشد به وام تبدیل کردند که در مجموع 25میلیون تومان وام ارائه شد که رانندگان بدون پرداخت هیچگونه وجهی از خودشان صاحب خودروهای تازه شوند.
جلالی خبر میدهد: امسال نیز در نظر داریم 1000دستگاه تاکسی را نوسازی کنیم که با این اقدام، دیگر تقریبا تاکسی فرسوده در سطح شهر باقی نخواهد ماند.
رانندگان تاکسیها هر روز چیزی حدود 50 یا 60 هزار تومان درآمد دارند و هرماه نیز 570هزار تومان قسط همان وام رامیدهند پس اعتراضشان حق است و ما نیز قبول داریم.
وی درباره اعتراضات رانندگان تاکسی پاسخ میدهد: رانندگان تاکسیها هر روز چیزی حدود 50 یا 60 هزار تومان درآمد دارند و هرماه نیز 570هزار تومان قسط همان وام رامیدهند پس اعتراضشان حق است و ما نیز قبول داریم.
وی خاطرنشان میکند: برای بهبود وضعیت تاکسیها باید دستگاههای دیگری نیز به عرصه ورود کنند. برای مثال راهنمایی و رانندگی باید خودروهای شخصی را که مسافربری میکنند اعمال قانون و برخورد کند.
رئیس سازمان تاکسیرانی شهرداری تبریز درباره تقاوتهای تاکسیهای رسمی با خودروهای شخصی مسافربر تشریح میکند: تاکسی نمیتواند از شهر بیرون برود ولی خودروهای شخصی میتوانند. راننده خودرو تاکسی نمیتواند معتاد باشد چون ما نظارت داریم. تاکسیها نرخ مشخصی دارند ولی خودروهای سواری ... . خدایی ناکرده اگر اتفاقی برای تاکسی بیفتد آسانتر و سریعتر از خودروی شخصی اطلاع پیدا میکنیم که همه اینها دلایلی هستند برای شهروندان تا همواره تاکسی را به خودرهای شخصی مسافربر ترجیح بدهند.
وی درباره اینکه چرا خودرو 405 بیشتر به عنوان تاکسی های نو به چشم میخورد اعلام میکند: طبق قرارداری که سازمان تاکسیرانی با ایرانخودرو داشت، سه خودرو میتوانست انتخاب شود که یکی پژو 405، یکی آریو و دیگری سمند بود که 405 بیشتر در تبریز به دلیل قیمت مناسب مورد استقبال قرار گرفت.
وی درباره فرهنگسازی رانندگان و ایجاد آمادگی برای تبریز 2018 میگوید: اکنون در مرحله اول 200نفر برای گذراندن دورههای آموزش نحوه برخورد با توریستها ثبتنام کردهاند.
جلالی اظهار میکند: امروز 28 نفر از بین رانندگان اتوبوسهای تبریز به زبان انگلیسی به صورت کامل تسلط دارند که با تکرار 3دوره تا 700 نفر انتظار داریم به زبان انگلیسی بین رانندگان تاکسیها و اتوبوسها به زبان انگلیسی مسلط شوند.
وی در پایان از مردم خواستار میشود: اگر شهروندان تاکسیهای رسمی و اتوبوسها را به عنوان وسیلههای نقلیه انتخاب کنند، بسیاری از مشکلات خود به خود حل خواهد شد ولی نظارت راهنمایی و رانندگی نیز ازشرایط لازم برای بهبود حال رانندگان تاکسیهاست.
ایجاد تغییر و تحول در مسائل خدمات شهری مخصوصا نوسازی تاکسیها، خیز مثبتی جهت آمادگی تبریز برای پایتختی گردشگری جهان اسلام محسوب میشود و مشارکت دادن مردم در این اتفاق در راستای شعار «هر شهروند یک میزبان» می تواند بسیار مفید و سودمند باشد اما نه همیشه و به هر نحوی.
اینکه مسئولان با ارائه وامهای سنگین تاکسیهای شهر را تازه میکنند و در این امر تحولی ایجاد میکنند، بدون پذیرش خود مردم ممکن نیست به همین علت، برای چنین اقداماتی باید وضعیت کلی مردم و رانندگان را هم در نظر گرفت.
60 ماه پرداخت وام در شرایط کنونی جامعه که بیکاری و مشکلات اقتصادی بیداد می کند، شاید برای یک راننده تاکسی سنگین تر از دیدن چهره زشت شهر خود تلقی شود. اگر مسئولان مدام حرف از دغدغه زیباسازی و توسعه شهر به میان می آورند حداقل کاری که می شد در بحث نوسازی تاکسی ها انجام داد، ارائه وام بدون بهره بود تا یک خودروی معمولی که فقط برای گذران زندگی مورد استفاده قرار می گیرد، 35 میلیون تومان آب نخورد.