به گزارش  پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از بورس24، هر چند لیدری ایران خودرو در بورس به ماجرای تجدید ارزیابی دارایی ها و افزایش سرمایه از این محل وابسته بوده اما دلیل زیان دهی این خودروساز هم جای تامل دارد.

نکته بسیار مهم زیان ایران خودرو در سرفصل فروش نهفته است :

بررسی صورت های مالی این خودروساز نشان می دهد : شرکت با رشد بهای تمام شده به نسبت 6 ماهه سال قبل همراه شده است ، حال آن که بیشتر شرکت ها با این رویه همراه و شاهد رشد بهای تمام شده خود به دلیل افزایش قیمت ارز در یک ساله اخیر هستند.

اما نکته کلیدی و مهم قیمت نرخ محصولات شرکت هاست که هر چند اصلاح شده ولی شاهد رشد قیمت محصولات هم پا با رشد بهای تمام شده هستیم.در حالی که در ایران خودرو اصلاح نرخ ها دیر صورت پذیرفته و شرکت همچنان مجبور است به ایفای تعهدات سال قبل با همان قیمت های نازل بپردازد.

این بررسی نشان می دهد : نتیجه عدم رشد قیمت های فروش متناسب با بهای تمام شده سبب کاهش حاشیه سود و افزایش زیان ناخالص شرکت در 6 ماهه امسال به نسبت دوره مشابه سال قبل شده است.

حال اگر گزارش عملکرد تولید و فروش ماهانه شرکت را بررسی داشته باشیم با کاهش ایفای تعهدات سال قبل کم کم شاهد رشد آرام قیمت محصولات هستیم اما همچنان این قیمت ها هم سو با رشد بهای تمام شده نبوده و شرکت را با زیان همراه ساخته است.

برای مثال دو گروه عمده فروش شرکت یعنی گروه پژو با قیمت متوسط 48 میلیون تومان و سمند کمی بیشتر از 39 میلیون تومان بوده است که علت این قیمت های پائین دیر ابلاغ شدن افزایش نرخ های فروش و اجبار شرکت برای ایفای تعهدات با همان قیمت های سال 97 می باشد.

در حالی که این نرخ ها حتی از نرخ یک پراید معمولی در بازار نیز کمتر و در شرایطی ، همپای این محصول ارزان قیمت در بازار ارزان است.

حال به آخرین وضعیت بهای تمام شده خودروهای شرکت نگاهی مقایسه ای خواهیم داشت:

بهای تمام شده خانواده پژو بالای 55 میلیون تومان و نرخ متوسط فروش 6 ماهه آن 43 میلیون تومان بوده است.بهای تمام شده خانواده سمند نیز 59 میلیون تومان و متوسط نرخ فروش آن 39 میلیون تومان بوده است.

پس علت اصلی زیان ده شدن ایران خودرو رشد قیمت قطعات و بهای تمام شده در راستای افزایش قیمت ارز و عدم رشد قیمت فروش هم سو با این رشد هزینه ها و اجبار شرکت به ایفای تعهدات سال قبل با همان قیمت های نازل است.

در حالی که در دیگر صنایع با آزاد سازی نرخ های فروش شرکت ها توانسته اند رشد قیمت ارز و بهای تمام شده را پوشش دهند ، در شرکت های خودروساز این آزادسازی روی نداده و افزایش نرخی هم که اعمال شد با تاخیر بالایی همراه بوده است.

نمودار بالا به خوبی اوضاع فروش و بهای تمام شده را در شرکت مشخص می نماید.

شرکت در 6 ماهه 97 با فروش بیش از 206 هزار دستگاه خودرو با بهای تمام شده 12208 هزار میلیاردی همراه شده است در شرایطی که ایران خودرو در 6 ماهه سال 98 با فروش بیش از156 هزار دستگاه خودرو با بهای تمام شده 11950 میلیاردی همراه شده است.

یعنی علی رغم کاهش 24 درصدی تولید و فروش ، بهای تمام شده کاهش جدی نداشته و همین امر نشان می دهد بهای تمام شده به دلیل افزایش قیمت ارز و قطعات رشد بالایی داشته است.

حال اگر شرکت می توانست محصولات خود را تنها با افزایش 20 درصدی نرخ فروش عرضه کند نه تنها زیان ناخالصی نداشت بلکه به سود ناخالص نیز دست پیدا می کرد.

این بررسی نشان می دهد : اجبار شرکت به ایفای تعهدات خود سبب شده تا متوسط نرخ های فروش در سطوح پایینی قرار داشته و عملا تولیدات شرکت با زیان همراه شود.

پس در نهایت به مرور هر چه ایفای تعهدات قبلی کاهش بیشتری داشته و به جای ایفای تعهدات ، خودروهای بیشتری با قیمت های فعلی به فروش برسد، شرکت جای رشد فروش بالاتری داشته و نزدیک شدن متوسط نرخ های فروش به قیمت های فعلی شرکت می تواند «خودرو» را با سود ناخالص خوبی همراه سازد.

افزایش هزینه های جاری به ویژه حقوق ودستمزد با توجه به افزایش حداقل 36 درصدی وزارت کار هم از دیگر دلایل زیان این خودروساز لیدر است.

پس در نهایت فروش خودروهای شرکت با نرخ های فعلی در کنار فروش دارایی ها و تزریق نقدینگی جدید و شناسایی سودهای غیر عملیاتی می تواند راه نجات خوبی برای ایران خودرو تلقی شود.