یکه زارع که پله های ترقی را در دولت احمدی نژاد و در غیاب تکنوکرات های معروف صنعت خودرو و مخالف خود ، یکی یکی پشت سر گذاشته بود خودش را به ایران خودرو دیزل رساند تا سر فرصت ، سودای رهبری گروه ، در کیلومتر ١٤ را بیازماید. یکه زارع در گام بعدی خودش را به هیات مدیره ایران خودرو رساند و تا قله آرزوهایش فقط یک قدم اما یک قدم سخت فاصله داشت. از آن طرف شافعی که در دولت های بسیاری مسولیت های مختلف تا وزارت را هم برعهده داشت در واپسین ماه های عمر دولت احمدی نژاد به شکل عجیبی مسئولیت ایدرو را پذیرفت و رویاهای ناکام خودش را در صنعت خودرو در پیش گرفت. دولت روحانی از مردم رای گرفت و در یک ماراتن نفس گیر نعمت زاده وزیر شد و در هیاهوی رای گرفتن از بهارستان بود که شافعی عین خودروبازها لایی ای آنچنانی کشید و هم خودش و هم یکه زارع را به آرزوهای دیرینشان رساند. رسم است از روز نخست مدیر عاملی در ایران خودرو و سایپا، کنتور برکناری شروع به حرکت می کند.
یکه زارع اما پیرمردی اهل سیاست بود که سیاست را اجرا می کرد نه بازی. سال ها با عملکرد مجمعی که همه دست اندرکاران  با خبر بودند پایه های قدرت خود را استحکام بخشید، هر روز به بخشی از قدرت تکیه زد و به محض نزول قدرت تکیه گاهش ، جای پای استحکام خود را عوض کرد و همه این تاکتیک  ، بسیار ماهرانه اجرا شد تا جایی که سه وزیر نتوانستند مغلوبش کنند.نعمت زاده با آن یال و کوپالش، شریعتمداری با آن سابقه حضورش بر مسند قدرت و رحمانی که در مقابل آن دو یالی نداشت هیچ کدام یارای تغییر هاشم را هر یک بنابردلایلی نیافتند . رحمانی تنها کاری که کرد یکه زارع را ندید و به ایران خودرو نرفت و غیر از این کاری نتوانست بکند. یکه زارع یکه تاز میدان بود و هر منتقدی را با همه امکاناتش کنار می زد اما این همه قصه نبود؛ کنتور زیان انباشته ایران خودرو روزانه رکورد می زد و برجام هم نتوانست هاشم را نجات دهد.

تلاشش برای پیدا کردن شریک غیر فرانسوی و چینی هم نتیجه نداد تا پول کلانی وارد ایران خودرو کند و عقب ماندگی ها را جبران. یکه زارع به ظاهر دست نیافتنی می آمد و اما این واقعیت نداشت. نهادهای نظارتی ریز به ریز جزییات را دنبال می کردند تا بر خلاف نظر دولتی که دیگر در پیچیدگی های یکه زارع همراه او شده بودند تکلیف را یکسره کنند. تغییرات در قوه قضاییه چند ماه دیگر این اتفاقات را عقب انداخت تا یکه زارع همچنان برای ابقا در باتلاق خود ساخته دست و پا بزند.
دلسوزان مملکت جمع شده اند بنا بر نشانه های بسیار به رای رسیده اند و به مقامات دست اندرکار دولتی ابلاغ کرده اند. دلسوزان مستقل و نزدیک به مقامات تصمیم گیر هم مشورت داده اند اما باور کنید تنها یک مشکل وجود دارد دولتی ها نمی دانند صفر چیست و به قول شوهر خاله بانو ، هنوز دنبال زیر بغل مار و خط چهارم آدیداس میگردند.
بحران ها یکی پس از دیگری مثل آوار بر سر ایران خودرو خراب میشد؛ دولت به هشدارهای پیوسته راجع به ایران خودرو توجه نکرد و نشانه های بسیاری است که بالانشینان ما هنوز قدرت صفرهای چیده شده را نمی دانند. رایزنی ها شدت گرفت اما رییس جمهور موضوع را جدی نمی دانست تا اینکه مهلت به پایان ناخوشی رسید که می باید. یکه زارع رفت و میراثی به جا گذاشته که کسی را یارای تصمیم گرفتن نیست. ١٧ هزار میلیارد تومان زیان انباشته ثبت شده تا پایان سال مالی گذشته و طبق پیش بینی پنج هزار میلیارد تومان زیان انباشته ماه های گذشته از سال ٩٨ ، علی برکت الله.
خدا را شکر رهبر معظم انقلاب استخدام سرمربی خارجی برای تیم های ورزشی را هم امری غیر ضرور تشخیص دادند وگرنه وزیر صنایع را باید در خانه های پاریس و لندن و در جستجوی مدیرعامل برای ایران خودرو پیدا می کردیم.
برای اینکه در تاریخ این مملکت قبل و بعد از انقلاب این شرکت یک روز بدون مدیرعامل نداشته و این از رکوردهای بی نظیر دولت تدبیر و بعد امید است.
تصمیم گرفتیم به نیابت از جناب وزیر فراخوانی صادر کنیم شاید جستجوی خانه به خانه شبانه اش را پایان دهد و  پیشنهاد عقلای مملکت و عقلای دور و برش را بپذیرد و ماهی هزار میلیارد تومان کمی کمتر کمی بیشتر ، این صنعت را بدبخت تر ،بدهکارتر و مفلوک تر نکند.
جناب وزیر که علاقه مفرطی به همشهری های خود دارند وزنه زدن های دلاور اردبیلی را خاطرشان هست جناب وزیر عدد  ٢٢ با ١٢ تا صفر تومانی نه ریالی را بالای سر بردن کار ساده ای نیست قربان، یک ضرب که هیچ ، دو ضرب هم که هیچ، کاندیداهای جناب عالی سه ضرب که هیچ، توان نوشتنش روی کاغذ را هم ندارند.
جناب وزیر دزد حاضر و بز حاضر،  در خانه رفقا دنبال مدیرعامل نگردید کمی گوش خود را تمیز کنید، کار سختی است شنیدن اما نشنیدن تاوانش سخت تر؟!

* اصغر خسروی مردخه