افزایش بهای تمام شده، ثمره کاهش تیراژ تولید

به گزارش  پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از بورس‌نیوز، اگرچه تیراژ تولید خودرو در کشور در سال 96، نسبت به سال 95 رشد 13.7 درصدی نشان می داد، اما سیر صعودی تولید خودرو فقط تا اردیبهشت ماه امسال ادامه داشت و از خرداد ماه سال جاری، روند تولید خودرو در کشور، نزولی شد. تیراژ محصولات سواری در خرداد ماه نسبت به اردیبهشت ماه حدود 30 درصد کاهش یافت.

با توجه به آمارها، روند نزولی تولید ادامه دارد و با اجرایی شدن تحریم‌های جدید آمریکا علیه صنعت خودروی ایران، پیش‌بینی می‌شود این روند نزولی همچنان ادامه داشته باشد. بر اساس آمار تولید و فروش خودروسازان در 6 ماهه نخست امسال 496 هزار و 673 دستگاه خودرو توسط شرکت های سایپا، ایران خودرو و پارس خودرو تولید شده است.

هر چند تیراژ تولید برخی محصولات مانند تیبا و برلیانس رشد قابل توجهی نسبت به مدت مشابه سال قبل داشته؛ اما در کل تعداد تولید افت محسوسی داشته است. لازم به ذکر است در سال 96، جمعا 1 میلیون و 534 هزار دستگاه خودرو سواری، وانت و تجاری در کشور تولید شده است.

به گفته فعالان صنعت، در چند ماه اخیر به سبب تحریم‌ها روند تامین قطعات خارجی مختل شده و این اختلال در آینده بیش‌تر نیز خواهد شد.
البته علاوه‌ بر مشکلات ناشی از تحریم‌های خارجی، مسائل داخلی نیز گریبانگیر خودروسازی کشور شده است. بلاتکلیفی قطعات و مواد اولیه مانده در گمرکات و عدم تناسب قیمت فروش خودرو و قطعات خودرو با بهای تمام شده، از مهمترین مشکلات این روزهای صنعت است.

بهرام شهریاری فعال صنعت قطعه سازی در گفت‌وگو با بورس‌نیوز در این خصوص بیان کرد: قطعا افت تیراژ تولید خودرسازان، هم خودروسازان را و هم قطعه سازان را متضرر می کند.

وی افزود: شرکت های قطعه ساز در حال حاضر کمتر از ظرفیت خود تولید می کنند و تولید با کمتر از ظرفیت اسمی به معنای فشار بیشتر هزینه های سربار بر دوش شرکت ها است. چرا که در هر صورت برخی هزینه های ثابت و سربار با هر تیراژی که تولید انجام شود، باید پرداخت گردد و نتیجه افت تیراژ تولید و تقسیم هزینه ها بر تعداد تولید، افزایش بهای تمام شده قطعه خواهد بود.

فعال صنعت قطعه سازی کاهش تیراژ تولید را عاملی برای تشدید بحران در بازار خودرو و گران شدن خودرو و قطعات دانست و اظهار داشت: هر گونه کاهش تیراژ تولید، تعادل عرضه و تقاضا را بر هم زده و بازار متلاطم خودرو را آشفته تر خواهد کرد و این روند فرصتی برای دلالان بازار آزاد فراهم خواهد کرد تا به افزایش قیمت ها دامن بزنند. این در حالی است که کاهش تولید احتمالا اشتغال تعداد کثیری از نیروهای شاغل در صنعت خودرو و قطعه سازی را نیز تهدید خواهد کرد.

شهریاری با گره زدن ریشه اصلی بحران صنعت خودرو و قطعه سازی با ارتباطات بین المللی اظهار داشت: تنها راه نجات صنعت خودرو و قطعه سازی، آشتی با دنیا است. بخشی از نیازهای صنعت وارداتی است و باید پذیرفت حتی اگر کشور ما ارتباط دوستانه ای با کشوری همچون روسیه داشته باشد، نمی تواند برای تامین نیازهای صنعت خودروسازی دست به دامان روسیه شود؛ زیرا این کشور از توانایی بالایی در عرصه تولید خودرو برخوردار نیست. صنعت خودروی ما هنوز مونتاژ کار است و در تولید خودرو به استقلال و خودکفایی نرسیده ایم. علاوه بر لزوم خصوصی سازی کامل صنعت خودرو، نیاز به استفاده از دانش فنی و تکنولوژی روز دنیا داریم. مراودات مالی و تجاری با اروپا، می تواند بسیاری از مشکلات را بر طرف سازد.

وی در مورد درخواست افزایش قیمت شرکت های خودرو و قطعه ساز گفت: قیمت مقوله ای علمی و فنی بوده که وابسته به نرخ مواد اولیه، حقوق و دستمزد، هزینه های سربار و بیمه و مالیات و... است. وقتی بهای تمام شده افزایش یابد، لاجرم قیمت هم باید افزایش یابد. ولی مایه بسی تاسف است که در کشور ما با یک مقوله کاملا علمی و فنی، برخورد غیر منطقی شده و قیمت گذاری دستوری را سرلوحه کار قرار می دهند. به هر حال بهای تمام شده افزایش داشته و کاهش تیراژ تولید، بهای تمام شده را بالاتر خواهد برد. تداوم این وضعیت صنعت را به مخاطره می افکند.

شهریاری در خاتمه تصریح کرد: نگران 13 آبان و تحریم های جدید نیستیم. شوک جدیدی به بازار وارد نخواهد شد و هر آنچه قرار بود رخ دهد، اتفاق افتاده است. اما به نظر می رسد اتحادیه اروپا به دنبال گشایش مراودات بانکی و تجاری با ایران است و اگر شرایط خوب پیش رود، حتی اگر قراردادهای خودروسازان با شرکت های خودروساز بزرگ دچار مشکل شود، می توان شرکت های کوچک تر را جایگزین کرد و با تحمل هزینه بالاتر، قطعات و تجهیزات مورد نیاز صنعت را تامین کرد.