به گزارش پایگاه خبری«عصر خودرو» به نقل از دنیای اقتصاد، این برای خودروسازی که قصد دارد در مقطع زمانی کنونی به طور جدی وارد کسب و کار خودروهای الکترونیک شود مزیت به حساب نمیآید. خودروهای الکتریکی به دلیل توسعهنیافتگی فنی هنوز به چشم یک خودرو کامل که میتواند همه نیازها را برطرف کند دیده نمیشوند. مهمترین محدودیت آن هم میزان شارژ باتریها است.
برای مثال شما میتوانید باک بنزین خودروی خود را پر کرده و برای دو تا سه روز بر حسب مسافت به کوه و صحرا بروید و بنزین اضافه نیز برای برگشت و رسیدن به اولین پمپ بنزین که چندان هم دور نخواهد بود همراه ببرید. اما باتری خودروهای الکتریکی در حال حاضر این امکان را به شما نمیدهد. برای همین سازندگان خودروهای الکتریکی در حال حاضر برگ برنده خود را در تولید خودروهایی با قیمت تمامشده پایین میبینند که در نهایت با قیمت ارزانتری از همکلاسهای بنزینی به دست مشتری برسد. به همین دلیل است که خودروسازان چینی با سرعت زیاد در حال تبدیل شدن به بزرگترین سازندگان خودروهای الکتریکی در جهان هستند. این مدل تولید چندان با سنتهای تولید خودرو در آلمان جور درنمیآید. محصولات الکتریکی آلمان گرانتر از همتایان خود ساخته میشوند و البته آلمانیها فعلا تلاشی برای تغییر این رویه نمیکنند، چراکه سبک تولیدشان این است و شهرت و آوازه خود در صنعت خودرو را هم با همین روش به دست آوردهاند.
خودروسازان آلمانی با صبر و حوصله در حال توسعه دادن خودروهای الکتریکی خود هستند و زمانی را انتظار میکشند که بتوانند خودروهای الکتریکی را نیز با قیمتهای مورد نظرشان عرضه کنند. یکی دیگر از مشکلاتی که بر سر راه الکتریکیسازی آلمانیها وجود دارد روش تولید آنها با حداقل وابستگی به قطعهسازان خارجی است. آنها برای آنکه بتوانند در دنیای الکتریکیها با سرعت بیشتری حرکت کنند برای یکی از اصلیترین قطعات باید به سوی شرکتهایی در خارج از آلمان دست دراز کنند. این قطعه همان باتری است که شرکتهای آسیایی سردمدار ساخت آن در بخش خودرو به حساب میآیند. مرسدس بنز و ب ام و مذاکرات زیادی را با شرکتهای سازنده باتری انجام دادهاند اما خبر مهمی از عقد قرارداد در این زمینه منتشر نشده است. شاید خودروسازان آلمانی به سنت همیشه قصد دارند صفر تا صد الکتریکیها را هم خودشان بسازند!