به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، ،نقش حمل و نقل در حصول پیشرفت و تحقق توسعه پایدار از چنان اهمیتی برخوردار است که در بررسی و مطالعه میزان موفقیت و شکوفایی کشورها،از عنصر مذکور به عنوان یکی از مولفه های اصلی و اساسی در توسعه یاد می شود.

به تعبیر دیگر،با مطالعه سِیرِ پیشرفت و توسعه کشورهایِ مدرن ، به این واقعیت پی خواهیم برد که تمامی جوامع توسعه یافته در بخش حمل و نقل به توفیقات بسیاری دست یافته اند و به تبع در صورت عدم پیشرفت در این حوزه،دستیابی به توسعه پایدار امری محال و غیر ممکن خواهد بود.

با عنایت به اهمیت مولفه مذکور،در طول چهار دهه اخیر و پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران،رشد و پیشرفت در خور توجهی در این عرصه حاصل شده که بازتاب آن بصورت ملموسی در ارتقای کیفی زندگی مردم و همچنین تسهیل دستیابی به برخی از اهداف اقتصادی قابل احساس است.

اگرچه برخی عنوان می کنند، به تبع رشد و افزایش جمعیت کشور،توسعه راه ها و میزان حمل و نقل امری طبیعی است،اما با احتساب ضریب رشد جمعیت ایران و میزان توسعه و توفیقاتی که در این عرصه حاصل شده،این واقعیت عیان می شود که ضریب شکوفایی و پیشرفت در بخش راه ها و حمل و نقل به عنوان دو حوزه ای که لازم و ملزوم یکدیگر هستند به مراتب فراتر از میزان رشدی است که از حیث کمی،در افزایش جمعیت شاهد آن بوده ایم.

آن چنان که آمار و گزارش های موجود نشان می دهد،طول راه های روستایی در کشور بصورت تخمینی،205 هزار کیلومتر است که قریب به 105 هزار کیلومتر از آن آسفالت حدود 24 هزار کیلومتر شوسه و 76 هزار کیلومتر نیز راهِ خاکی روستایی است.

وجود دو هزار و 400 کیلومتر آزاد راه،15 هزار و 500 کیلومتر بزرگراه و 24 هزار کیلومتر راه اصلی،موید تلاشی است که در چهار دهه گذشته،به منظور توسعه و آبادانی راه ها و محورهای مواصلاتی در دستور کار قرار گرفته است.
توفیقات حاصل شده در شبکه ریلی کشور

راه آهن از امن ترین حوزه ها در عرصه راه ها،محورهای مواصلاتی و حمل و نقل به شمار می رود و به تبع با عنایت به گستردگی خاک ایران و تعدد و تکثر شهرها، شهرستان ها و استان ها،توسعه و گسترش خطوط آهن،ضرورتی است که هر آنچه با افزایش و تقویت بیشتری همراه شود به موازاتِ آن،روند حمل و نقل نیز با تحولات چشمگیرتری همراه خواهد شد.

سابقه احداث مسیرهای ریلی در ایران به حدود 135 سال پیش باز می گردد،به واقع برای نخستین با در سال 1886 میلادی،احداث خط راه آهن از محمود آباد به آمل کلید خورد که البته مقرر بود این خط آهن تا شهر تهران احداث و تعبیه شود که به دلیل سوء مدیریت مقاماتِ وقت،این امر محقق نشد و بعد از مدتی خطوط احداث شده، برچیده و برای احداث تلگراف استفاده شد.

در سال 1882 میلادی/1261 هجری شمسی،خط تراموای بین تهران و شاه عبدالعظیم حسنی(شهر ری)با طول 8 هزار و 700 متر احداث شد.

در دوران پهلوی نیز،اقداماتی برای احداث راه آهن در کشور عملیاتی شد که ساخت راه آهن جنوب به شمال در دوران رضا خان از نمونه های آن به شمار می رود.
راه آهنی که به تعبیر روزنامه های غربی(در آن دوران)از هیچ به هیچ کجا می رفت

به واقع مبداء و مقصد این خط آهن از بندری بی نام و نشان در خلیج فارس به بندری بلا استفاده در حاشیه شرقی دریای مازندران ختم می شد که با وجود صرف هزینه های سنگین،بسیاری از کارشناسان بر این باورند که توجیه فنی و اقتصادی منطقی و معقولانه ای برای آن وجود نداشت و به واقِعِ امر،در عقبه این پروژه به اصطلاح عمرانی،اهداف سیاسی بریتانیا دنبال می شد که در صدد بود در صورت لزوم از این راه آهن برای اعمال فشار بر روسیه بهره ببرد.

به واقع راه آهن مذکور،بیشتر از جنبه تجاری،ترانزیتی یا مسافرتی برای ایرانیان،وجه سیاسی،امنیتی و نظامی پر رنگی داشت.

آن چنان که آمار و گزارش های موجود نشان می دهد در طول 7 دهه پیش از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران،حدود 4 هزار و 600 کیلومتر خطوط راه آهن احداث شد و این در شرایطی است که از ابتدای پیروزی انقلاب تاکنون،بیش از 5 هزار کیلومتر خط آهن احداث و راه اندازی شده که چه از حیث کمی و چه از حیث کیفی و بازه زمانی حصول این توفیق، دستاورد کسب شده به مراتب فراتر از دوران پیش از انقلاب است.

آسمان ایران،یکی از امن ترین کریدرهای هوایی جهان/ تاسیس فرودگاه در نقاط دور افتاده کشور

توفیقات و دستاوردهای ایران در چهار دهه اخیر،تنها به ریل آهن و یا محورهای مواصلاتی شوسه و آسفالت خلاصه نمی شود،به واقع نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران با تدبیر و عزم عوامل مربوط به یکی از امن ترین کریدرهای هوایی جهان دست یافته است که این میزان از امنیت در عرصه حمل و نقل هوایی از نمونه کم نظیردر دنیا به شمار می رود.

دستیابی به توانایی ساخت هواپیماهایی همچون ایران 140 و حصول توفیقات بسیار در عرصه تعمیر و نگهداری هواپیما ( اورهال ) بخشی دیگر از دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران، نخبگان و کارشناسان زبده تربیت شده در طول چهار دهه اخیر به شمار می رود.

تمامی این موفقیت ها در شرایطی حاصل شده است که در دهه های گذشته و از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ایرن،تحریم های شدیدی برای محدود ساختن ایران در عرصه حمل و نقل و به خصوص صنایع هوایی اعمال شده است ،که به تبع در سنجش اهمیت و ارزش توفیقات حاصل شده،نباید از این موضوع ( تحریم ها ) به سادگی گذشت.