به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، به همین بهانه، امروز به سراغ بررسی سرگذشت و نحوه فعالیت چانگان در بازار ایران رفته‌ایم تا ببینیم این خودروساز نسبتاً خوش‌نام چینی در طی سال‌های فعالیت خود در کشور ما، چه فراز و نشیب‌هایی را پشت سر گذاشته است.

شروع دست به عصا
سال 1393 بود که چانگان با عقد قرارداد با سایپا، رسماً وارد بازار کشور ما شد. این شرکت برخلاف بسیاری از هموطنانش، کار خود را با مونتاژ محصولاتش در ایران شروع نکرد و تصمیم گرفت تا در ابتدا خودروهای خود را به‌صورت واردات کامل (CBU) در بازار کشور ما عرضه کند. در گام نخست، سدان ایدو و کراس‌اوور CS 35 با مدل 2015 وارد بازار ایران شدند که با توجه به طراحی متناسب و کیفیت قابل‌قبولشان می‌توانستند خریداران پرشماری را به‌خود جلب کنند اما همین وارداتی‌بودن و پرداخت تعرفه بالا باعث شد تا قیمت نهایی آن‌ها به مراتب بیش‌تر از رقبای مونتاژی شود و مزیت رقابتی خود را تا حدود زیادی از دست بدهند. بنابراین عرضه چانگان ایدو و CS 35 تنها به همان سال 2015 و تعداد نه‌چندان بالا، محدود شد تا در گام نخست، اوضاع چندان به‌کام چانگان نباشد.

راست : چانگان CS 35 مونتاژی با توجه به قیمت رقابتی خود توانست در بازار موفق باشد.
چپ : چانگان ایدو پتانسیل موفقیت در بازار ایران را داشت اما در سایه چانگان CS 35 قرار گرفت و چندان دیده نشد.

معجزه‌ای به نام مونتاژ
حقیقت این است که چانگان از ابتدا هم برنامه مونتاژ محصولاتش در ایران را دنبال می‌کرد و عرضه وارداتی چانگان CS 35 و ایدو، با هدف بازارسنجی بود. چانگان با توجه به این بازارسنجی و محبوبیت روزافزون کراس‌اوورها در بازار، تصمیم گرفت تا برنامه مونتاژ ایدو را حداقل به‌صورت موقت تعلیق اما در مقابل، چانگان CS 35 را با تیراژی قابل توجه روانه خط مونتاژ سایپا کند. چانگان CS 35 مونتاژی در سال 1396 با قیمتی حدود 64 میلیون تومان به بازار آمد که کاهشی بسیار شدید در مقابل بهای 85 میلیون تومانی نسخه وارداتی بود. هرچند این سبک قیمت‌گذاری باعث شد تا مالکان نسخه‌های وارداتی چانگان CS 35 یک شبه با ضرری هنگفت مواجه شوند اما در مقابل، نگاه بازار را به سمت این خودرو چرخاند و چانگان را وارد رقابت اصلی با چینی‌های کهنه‌کارتر بازار ایران کرد. چانگان CS 35 با توجه به ویژگی‌هایش قیمت رقابتی داشت و جزو گزینه‌های با ارزش خرید بالا در بازار محسوب می‌شد. به‌همین دلیل توانست فروش بسیار خوبی داشته باشد اما متأسفانه شرایط تحریم باعث شد تا چانگان هم مثل بسیاری از دیگر هم‌وطنانش رخت سفر از ایران ببندد و از سال 1398 دیگر شاهد عرضه چانگان CS 35 نباشیم.

چپ : FMC 511 (چانگان آلسوین) تنها محصول فعلی این خودروساز چینی در بازار ایران است.
راست: چانگان بنی خودرویی بود که بارها نام آن به‌عنوان یکی از جایگزین‌های پراید شنیده شد اما در نهایت راهی به بازار پیدا نکرد.

چانگان‌هایی که ندیدیم
پس از موفقیت چانگان CS 35 بود که این شرکت تصمیم گرفت حضور خود را در بازار ایران گسترده‌تر کند و به همین دلیل، به‌صورت مستقل در نمایشگاه خودرو تهران سال 1396 حاضر شد و گزینه‌های احتمالی خود برای خریداران ایرانی را به نمایش گذاشت. گزینه‌‌های اصلی چانگان برای بازار کشور ما سه کراس‌اوور بزرگ‌تر از CS 35 یعنی چانگان CS 55، CS 75 و CS 95 بود که البته در کنار آن‌ها، گوشه چشمی به گزینه‌های دیگری مثل ایدو برقی و ایدو XT (هاچ‌بک) نیز داشت. این خودروها به خاطر شروع تحریم‌ها هیچ‌وقت راهی بازار ایران نشدند اما با توجه به ظاهر جذاب و مشخصات فنی قابل‌قبولشان می‌توانستند خریداران پرشماری را به‌سمت خود بکشانند. اما یک گزینه متفاوت و البته جذاب چانگان برای بازار ایران، چانگان بنی بود. یک هاچ‌بک کوچک شهری با قیمتی اقتصادی که قبل از تحریم‌ها، چند نسخه از آن برای آزمایش وارد کارخانه سایپا شد و برخی می‌گفتند که قرار است جایگزین پراید باشد. هرچند چانگان بنی در هر صورت قیمتی بالاتر از پراید و حتی تیبا داشت اما پیشرانه مدرن‌تر و آپشن‌های بیش‌تر آن می‌توانست به‌راحتی این اختلاف قیمت را توجیه کند.

CS 55، CS 75 و CS 95 کراس‌اوورهایی بودند که چانگان برنامه داشت آن‌ها را در بازار کشور ما عرضه و در سگمنت‌های بالاتر نیز رقابت کند.

حضور کمرنگ پساتحریمی
پس از این‌که برخی خودروسازان چینی با تکنیک ری‌بجینگ (تغییر برند) به‌نوعی تحریم‌ها را دور زدند و مجدداً وارد بازار ایران شدند، چانگان هم تصمیم گرفت از این رویه پیروی کند و در نهایت، اواسط سال 1400 بود که با همکاری با خودروسازی فردا، چانگان آلسوین را با نام FMC 511 روانه بازار کشور ما کرد. چانگان آلسوین یا همان FMC 511 که یک سدان ساب‌کامپکت اقتصادی است، فعلاً تنها محصول چانگان در بازار ایران است و در تیراژ محدودی روانه بازار شده است اما اگر فردا موتورز کمی روی بازاریابی این خودرو کار کند، می‌تواند مشتریان خاص خود را داشته باشد. فعلاً به‌نظر می‌رسد که چانگان هم مثل بسیاری از شرکت‌های دیگر، منتظر نتیجه مذاکرات وین است تا بتواند بهتر برای آینده خود در بازار ایران برنامه‌ریزی کند.

* امیر خادمی پور