به گزارش پایگاه خبری«عصر خودرو» به نقل از دنیای اقتصاد، پیش بینی مدیران شرکت های بزرگ خودروسازی در شرایطی است که به نظر می رسد آینده صنعت خودروی جهان با سه عامل پویایی تقاضا، فناوری جدید و مقررات سختگیرانه مصرف سوخت گره خورده است، بنابراین در سال های آتی شرکت هایی قادر به ادامه حیات خواهند بود که در تقابل با عوامل مذکور سربلند بوده و توان پاسخگویی به تقاضای فزاینده مشتریان در توسعه فناوری و مصرف سوخت را داشته باشند.
بر این اساس با توجه به پیش بینی های یاد شده از روند خودروسازی جهان، این سوال مطرح است که با ادامه فعالیت کنونی شرکت های تولید کننده خودرو چه سرنوشتی در انتظار خودروسازی کشور است؟ و در نهایت خودروسازی ایران به چه سمت و سویی هدایت خواهد شد؟ در پاسخ به این سوالات بد نیست که نگاهی به موقعیت جهانی ایران از لحاظ تولید و فروش خودرو بیندازیم.
در گزارشی که ارائه کننده آن گروه «PWC ) «price waterhouse coopers) است تأکید شده که هم اکنون ایران از لحاظ ظرفیت تولید و فروش خودرو در شرایط ممتازی در دنیا قرار گرفته؛ به طوری که در ارزیابی های صورت گرفته، پیش بینی می شود بازار ایران در کنار بازار کشورهایی همچون مصر، آفریقای جنوبی و نیجریه طی پنج سال آینده از رشد فروش در خاورمیانه و آفریقا برخوردار باشد.
به این ترتیب گزارش مذکور مشخص کننده جایگاه ویژه ایران در تحولات آتی صنعت خودروی جهان است و این در شرایطی است که به نظر می رسد عملکرد خودروسازان کشورمان با توجه به نقشی که برای آن در تحولات آینده خودروسازی جهان تعریف شده همخوانی ندارد.
در این زمینه بسیاری از کارشناسان قرار گرفتن در فضای پسا برجامی را برای صنعت خودروی ایران یک فرصت می دانند که می تواند تا حدود زیادی تعیین کننده سرنوشت این صنعت در تحولات جهانی باشد، حال آنکه برخی دیگر نیز معتقدند تا چالش های بی شمار صنعت خودروی ایران به طور ساختاری حل نشود، نمی توان به حضور مؤثر خودروسازی ها دل بست.
در هر صورت آنچه مشخص است با توجه به پتانسیل تولید و بازار فروش خودرو در ایران، خودروسازی کشورمان می تواند نقش مؤثری در تحولات جهانی ایفا کند، حال آنکه دولتی بودن این صنعت و همچنین انحصار خودرو، مانع از تحقق اهداف بلندپروازانه جهانی شده است.
به این ترتیب از آنجا که صنعت خودرو یکی از صنایع مورد توجه دولتمردان است و این صنعت اثری جدی در رشد اقتصادی کشور دارد، کارشناسان تأکید دارند صنعت خودروی ایران باید در مسیری حرکت کند که خودروسازان خارجی در آن گام گذاشته اند. از آنجا که سرعت تکنولوژی و توسعه محصولات جدید در جهان رو به افزایش است و خودروسازان خارجی نیز در حال تطابق خود با این سرعت فزاینده هستند؛ بنابراین خودروسازان ایران باید ضمن بهره بردن از مزیت بازار داخل و توجه به تقاضای مناسبی که در کشورهای همسایه وجود دارد، استراتژی توسعه بازار و محصول را دنبال کنند.
این موضوع از آن رو اهمیت دارد که امضای توافق هسته ای موجب شده خودروسازان داخلی بتوانند بار دیگر با شبکه جهانی تولید خودرو ارتباط و همکاری خود را برقرار کنند؛ از آنجا که این همکاری ها در قالب تولیدات مشترک برنامه ریزی شده است، بنابراین حاصل این مشارکت ها باید تولیداتی همسو با روندهای جهانی باشد. در این بین برخی از کارشناسان عنوان می کنند که دولت نیز باید با سیاست گذاری های آینده نگر بتواند زیرساخت های لازم به منظور توسعه صنعت خودرو براساس روندهای جهانی را ایجاد کند.