به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از خبرآنلاین، اتفاقات تلخ دوران تحریم در شرایطی گریبان خودروسازان ایران را چسبیده که آنها نیز مانند دیگر شهروندان ایرانی چشم امید به مذاکرات دارند تا در صورت حصول توافق، پس از تحمل چند سال سخت، از انزوا بیرون آمده و بیدردسر، چرخهای دومین صنعت بزرگ کشور را بچرخانند.
براساس گفتههای تحلیلگران، توافق نهایی ایران و گروه 1 + 5 در تیرماه از سه جنبه میتواند صنعت خودرو را تحتتاثیر خود قرار دهد. اول، امکان آغاز همکاری خودروسازان بزرگ جهانی با گروههای دخلی، دوم کاهش تلاطمات تولید و سوم آرامش بازار.
صنعت خودرو، تنها صنعتی است که برای آن قانون نوشته شده و دارای قانون بوده است، اما اتفاقاتی که در 8 سال دولت محمد احمدینژاد بر صنعت خودرو رفت، عملا قطعهسازان ایران را از صادرات محروم کرد و سبب زمینگیر شدن و تعطیلی بسیاری از خطوط تولید در کشور شد. در این میان، به طور حتم امکان همکاری خودروسازان ایرانی با غولهای جهانی، مهمترین تاثیر توافق میتواند باشد.
خودروسازان ایرانی طی چند سال اخیر با دو معضل کیفیت پایین و قیمت بالا دست و پنجه نرم کردهاند و بدون تردید نداشتن مراوردات با خودروسازان معتبر بینالمللی، مهمترین دلیل عقب ماندن خودروسازان وطنی از قافله تکنولوژی و دانش روز دنیا و در نتیجه ساخت محصولاتی با کیفیت پایین و قیمت بالا بوده است.
صنعت خودروی ایران طی چند سال گذشته به واسطه اعمال تحریمها از دایره خودروسازی جهان بیرون افتاد و این روزها که قرار است تحریمها برداشته شوند، این حلقه باید خود را مهیای پیوستن به زنجیره جهانی کند. این اتفاق البته صنعت قطعهسازی کشور را نیز بسیار تحتتاثیر قرار خواهد داد؛ چراکه وقتی قرار است خودرویی در سطح کیفیت جهانی در ایران به تولید برسد، این کار نیاز به قطعاتی متناسب و مناسب دارد و به همین دلیل قطعهسازان نیز امکان پیشرفت را خواهد یافت. با نهایی شدن توافق جامع، میتوانیم امیدوار باشیم که تلاطمات بازار خودرو بسیار کاهش یابد، زیرا فعال شدن کارخانههای خودروسازی، بهانهای برای متوقف کردن خطوط تولید و کاهش ظرفیت تولید وجود نخواهد داشت.
بازار خودرو ایران جزو 10 بازار بزرگ دنیا است و ایران زیرساختهای مناسبی را در دوره اصلاحات در صنعت خودرو ایجاد کرده است. بازار خودرو کشور که طی یک دهه گذشته به استقبال شرکتهای ریز و درشت چینی رفته بود، در یک چرخش معنادار به سمت شرکتهای معتبر خواهد رفت.
تجربه سالیان گذشته ثابت کرد که چینیها نه از لحاظ کیفیت و نه از لحاظ قیمت حتی با محصولات داخلی هم قابل رقابت نیستند. ورود شرکتهای خودروساز بزرگ دنیا و سرمایهگذاری آنها در بازار جذاب ایران برای انتفاع از یکی از بزرگترین بازارهای دنیا که نیروی کار ارزان و تا حدی ماهر را در کنار انرژی ارزانقیمت دارد، دور از ذهن نخواهد بود. استفاده از امکانات موجود و مواد اولیه با کیفیت مناسب داخلی علاوه بر تولید برای مصرف داخلی، امکان تبدیل ایران را به یک هاب منطقهای برای صادرات فراهم میکند. این مهم نه با هدف یک نمایش سیاسی که به دلایل اقتصادی میسر میشود.
در این بین، حوزه واردات هم دستخوش تغییرات گستردهای خواهد شد. در واقع حوزه واردات بسیار سریعتر از تولید بهبود خواهد یافت. در این حوزه با حذف دلالان و واسطههای نمایندگی مستقر در کشورهای عرب جنوب خلیجفارس، مشتریان میتوانند شاهد تعدیل قیمتها و افزایش قابل توجه خدمات پس از فروش باشند. اکثر کارشناسان معتقدند که با توافق نهایی، در کوتاهمدت شاهد کاهش قیمت خودرو در کشور نخواهیم بود، ولی میتوانیم امیدوار باشیم که طی یکی دو سال آینده و با حضور بزرگان خودروسازی جهان در کشورمان، خوردوهای تولیدی و وارداتی با کیفیت و قیمت مناسبتری در اختیار مردم قرار گیرد.