به گزارش پایگاه خبری«عصر خودرو» به نقل از مهر، منصور معظمی، گفت: هیچ صنعتی در کشور مثل صنعت خودرو نتوانسته از فرصتهای برجام استفاده کند. یکی از سیاستهای وزارت صنعت، معدن و تجارت و ایدرو، استفاده حداکثری از ظرفیتهای برجام بوده است؛ این در حالی است که خودرو، صنعتی است که با همه اقشار مختلف مردم سروکار دارد. امروز مردم از 10 میلیون خودرو استفاده میکنند؛ یعنی به طور متوسط هر خانوار، دارای یک خودرو است. خودرو امروز یک وسیله لوکس و تشریفاتی نیست، بلکه به عنوان یک نیاز اساسی و ضروری در زندگی مردم مطرح شده است، بنابراین از جایگاه ویژهای در زندگی مردم برخوردار است.
معاون وزیر صنعت افزود: صنعت خودروسازی در ایران سابقهای 50 ساله دارد؛ اما با وجود این سابقه طولانی، متاسفانه ما خودروساز نیستیم و تنها تولیدکننده خودرو هستیم و خودروساز بنگاهی است که بتواند خودرو طراحی کند و محصولاتی را که طراحی آن توسط خود بنگاه انجام شده است، به بازارهای جهانی روانه کند. بر این اساس و متاسفانه صنعت خودروسازی ایران در این شرایط قرار ندارد و خودروساز نیست؛ بلکه تنها تولیدکننده است.
وی تصریح کرد: صنعت خودروی کشور در شرایط فعلی، هیچ راهی جز مشارکت با صاحبان برند برای ارائه خدمات مطلوب و مفید ندارد؛ این در حالی است که در سال 2016، 93 میلیون دستگاه خودرو در جهان ساخته شده است و سهم ایران از این میزان تولید، تنها یک میلیون دستگاه خودرو است. این آمار نشاندهنده این است که صنعت خودروسازی ایران نمیتواند در سطح جهانی اثرگذار و بازیگر باشد. بر همین اساس، پس از برجام خودروسازان داخلی را تشویق کردیم و از آنها خواستیم که با صاحبان برندهای جهانی مذاکره کنند که خوشبختانه با توجه به بازار جاذب ایران برای برندهای معتبر خودرو در جهان توفیقات بسیار خوبی در این زمینه داشتیم.
به گفته مدیرعامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، تا پایان سال 95، شش قرارداد با صاحبان برندهای معتبر خودرو نهایی میشود. از این شش قرارداد، دو قرارداد اجرایی شده است و اولین محصول مشارکتی اسفندماه سال 95 وارد بازار شده است. وزارت صنعت، معدن و تجارت هیچ محدودیتی برای مشارکت خودروسازان ایران با صاحبان برند ندارد. البته این عدم محدودیت به این معنا نیست که خودروسازان جهانی طرف قرارداد با ایران تنها برای صادرات محصولاتشان به سراغ ایران بیایند.
وی اظهار داشت: ایران برای همکاری با خودروسازان جهانی چهار شرط را در نظر گرفته است. شرط اول این است که همکاریها در قالب مشارکت انجام شده و طرف خارجی در ایران سرمایهگذاری کند. شرط دوم این است که دستکم 30 درصد از تولیداتی که در ایران با مشارکت طرف ایران دارند، توسط خودروساز خارجی صادر شود. شرط سوم این است که خودروسازان خارجی به شبکه قطعهسازان داخلی ایران کمک کنند تا قطعهسازان بتوانند محصولاتشان را صادر کنند و شرط چهارم، ارائه خدمات مطلوب فروش و پس از فروش به خریداران در نظر گرفته شده است.
معظمی گفت: قراردادهایی که با خودروسازان خارجی بسته شده عبارت از قرارداد شرکت پژوی فرانسه با ایران خودرو، شرکت سیتروئن با سایپا، رنو با ایدرو، هیوندایی با کرمان خودرو و فولکس واگن با یک شرکت خصوصی و دایملر (مالک چندین شرکت تابعه و برند بزرگ خودروسازی همچون مرسدس بنز، مرسدس آامگ و اسمارت) با یک شرکت خصوصی دیگر در ایران است که تا پایان سال 95، شش قرارداد خودروسازان ایران با خودروسازان معروف جهانی بسته شده است و علاوه بر این تعداد ام. او. یو هم به امضا رسیده است که اینها هم به تدریج وارد مرحله اجرایی میشود.
وی افزود: به نظر میرسد تا پایان سال 95 حدود یک میلیون و 300 هزار خودرو تولید کردهایم. در یازده ماهه سال 95، تولید خودروی ایران نسبت به سال گذشته 41 درصد افزایش داشته است. هرچند این مسئله هنوز ابلاغ نشده اما فکر میکنم تولید یک و نیم میلیون دستگاه خودرو در برنامه است. انتظاری که از خودروسازان ایرانی داریم، این است: کیفیت، کیفیت، کیفیت و افزایش و بهبود خدمات پس از فروش به مردم. در حال حاضر مردم رضایت کافی از خدمات پس از فروش ندارند. هرچند در سال 95، گامهای بزرگی در این زمینه برداشته شده است اما آنچه که مورد انتظار و خواست مردم است، از چیزی که امروز ارائه میشود فاصله دارد.