به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از روزنامه صمت، موسسات و اتاق فکرهایی که در این کشورها روی روند پیشروی نیروی کار پژوهش میکنند به این نتیجه رسیدهاند که خودروسازی و در کل صنایع این کشور نیاز به مهارت بیشتری دارند؛
مهارتی که انسانها برای جا نماندن از رباتها باید آن را فراگیرند. یک اتاق فکر برجسته در بریتانیا از دولت خواسته میلیاردها پوند صرف کمک به کارگران کممهارت بخشهایی از اقتصاد این کشور کند که موفقیتهای کمتری دارند. هدف اتاق فکر بریتانیا از این درخواست مقابله با تهدیدی است که با انقلاب رباتی پیش آمده است.موسسه «پژوهش سیاستهای عمومی» (IPPR) در گزارش تازه خود اعلام کرد بیشترین کسانی که از خودکار شدن دستگاههای تولیدی در خطر قرار دارند از بخشهای کممهارت اقتصاد این کشور هستند و کمترین توان برای سازگاری با این تغییرات را دارند.
پیشبینی میشود بیش از 10 میلیون شغل در بریتانیا که یکسوم کل مشاغل در این کشور است، در خطر خودکار شدن فرآیند تولید در دو دهه آینده قرار گیرند. براساس اعلام موسسه پژوهش سیاستهای عمومی مقیاس این چالش به اندازهای زیاد است که نیاز به اقدام فوری درباره آن وجود دارد. شواهدی وجود دارد که نشان میدهد خودکار شدن فرآیند تولید بسته به منطقه جغرافیایی متفاوت است و در مناطق شمال و جنوب این کشور بیشتر خود را پدیدار میکند. پژوهش آیپیپیآر، نشان میدهد تنها در 4بخش خردهفروشی، تشریفات، حملونقل و تولید، 5 میلیون شغل در خطر از دست رفتن هستند. در بخش دیگر این پژوهش نیز اشاره شده که مقامات دولتی بریتانیا نگرانی خاصی درباره درصد بالای خودکار شدن فرآیند تولید در این کشور دارند و معتقدند که بخش بزرگی از نیروی کار در این کشور در سازگار شدن با این روند مشکلات بزرگی خواهد داشت. در بخشی از این گزارش آمده است: « برای نمونه در بخش خردهفروشی و عمدهفروشی بیش از 2/5میلیون شغل قابلیت بالایی در خودکار شدن دارند و از هر 3کارگر یک نفر آنها سطح قابلقبولی از توانایی را ندارند و در سازگاری با شرایط جدید به مشکل برخورد خواهند کرد. آیپیپیآر از دولت خواست تا یک کمک هزینه آموزش دوباره بیش از 2هزار یورویی را برای آنها که رباتها جای آنها را میگیرند، معرفی کند. جو درومی، یکی از پژوهشگران پیشین موسسه آیپیپیآر دراینباره گفت: «بریتانیا نمیتواند هزینه غفلت از تغییرات گستردهای را بدهد که بازار کار را در سالهای آینده دگرگون خواهد کرد.»او گفت اگر مهارتهای موردنیاز نیروی کار بریتانیا به آنها آموزش داده نشود، این کشور در آینده با جامعهای مواجه خواهد بود که نیروی کار پویایی ندارد و رونق در آن کمرنگ خواهد بود. البته به این معنی نیست که هرکس به دانشگاه نرفت توانایی لازم برای انجام کار را ندارد اما نیاز به تمرکز بیشتر روی حمایت از نیروی کاری که از سن آموزشهای آکادمیک گذشتهاند و افزایش مهارتهای آنها وجود دارد. درواقع تاکید پژوهش این موسسه بر این است که تنها جوانان هدف آموزشها نباشند. کلیر مکنیل کارشناس دراینباره گفت که دوسوم نیروی کار در سال 2030م (09-1408) کار تماموقت خود را از دست دادهاند و برای دولت حیاتی خواهد بود بتواند با تغییرات سریع فناوری خود را سازگار کند. تا آن زمان پیشرفت فناوری و رباتها اثر خود را روی بازار کار بریتانیا گذاشتهاند و بسیاری از نیروی کار این کشور از کار بیکار شدهاند.بهگفته خانم مکنیل، شروع کار دولت در این زمینه باید صنایعی باشد که درصد بالایی از شغلهای آنها مهارتی است و ظرفیت زیادی برای خودکار شدن دارند. یکی از این صنایع، خودروسازی است، صنعتی که اشتغالزایی زیادی دارد و میتواند به چرخش چرخ اقتصاد هر کشوری کمک زیادی کند. در بریتانیا نیز وضع به همین شکل است اما آنچه مقامات این کشور را بسیار نگران کرده، «برکسیت» است. از حدود 9 ماه پیش که مردم بریتانیا رای به خروج این کشور از اتحادیه اروپا دادند، نگرانیها و گمانهزنیها در صنعت خودرو این کشور جدی شده است. این صنعت نیروی کار زیادی را در دل خود جای داده و اگر قرار باشد برکسیت و رباتها دست به یکی کرده و به جان صنعت خودرو بریتانیا بیفتند چندان نباید انتظار آینده خوبی را برای آن داشت. داخلیسازی قطعات راهحلی است که کارشناسان بریتانیایی برای برونرفت از رکود و بحران احتمالی ناشی از برکسیت پیشنهاد میکنند. آنها از تعرفههایی که بر خودروهای پسابرکسیت وضع خواهد شد نگران هستند و بارها درباره خطرات ناشی از این روند هشدار دادهاند.
ماشینی شدن شغلها تنها معضل خودروسازی یک سوی اقیانوس اطلس نیست. در آن سو نیز امریکاییها نگرانیهایی دراینباره دارند، هرچند دلایل به نسبت قانعکنندهای هم برای این روند میآورند. این روند براساس اعلام یک اتاق فکر مستقر در واشنگتن، پایتخت امریکا، رو به رشد و افزایش است. راب اسکات، اقتصاددان ارشد «موسسه سیاست اقتصادی» امریکا اعلام کرد امریکاییها بین سالهای 1997 تا 2014م (76-75 تا 93-92)، 85هزار کارخانه یعنی حدود 23/5 درصد از کل کارخانههای تولیدی خود را از دست دادهاند. نیروی کار نیز در این کشور از 44درصد در سال 1997 (76-75) به 14 درصد در سال 2014م (93-92) رسید. این کاهش 30 درصدی دلیلی جز خودکار شدن روند تولید در این کشور نداشته است. هال سیرکین، یکی از مدیران گروه مشاوره بوستون در امریکا دراینباره میگوید: «ما به سمتی میرویم که خودکار شدن فرآیند تولید در حال افزایش است زیرا این روند از نظراقتصادی برای هر یک از شرکتها و کارخانهها توجیه بهتری دارد.»
به گفته او، میشود مدتها وقت گذاشت و برای این موضوع سوگواری و ناراحتی کرد اما این روندی است که تغییر نمیکند. سازندگان خودرو و سایر صنایع در امریکا معتقدند تولید محصول در این دوره به کارگران کمتر اما ماهرتری نیاز دارد که در مشاغلی چون برنامهریزی برای رباتها و نیز اپراتوری رباتها فعالیت کنند. براساس اعلام انجمن ملی تولیدکنندگان امریکا (NAM) برآورد شده که در نتیجه این «شکاف مهارتی» امروز حدود 350هزار شغل تولیدی بدون نیروی موردنیاز در این کشور وجود دارد. این ردیفهای شغلی میتوانند 12میلیون نفر را مشغول به کار کنند. بنابراین صنعت خودرو با روندی که پیش میرود، اگر بخواهد با طراوت به کار خود ادامه دهد، باید کارگران خود را به سمت یادگیری مهارتهای موردنیاز در عصر فناوری ببرد. خودروسازی امریکا نیز میتواند با این روند حرکت کرده و بهاینترتیب هم اشتغالزایی در داخل امریکا بیشتر شود و هم خودروسازی این کشور با روند تازه سازگارتر از پیش شود. بهگفته کارشناسان صنعت خودرو در امریکا این روند سخت است اما به هرحال امریکاییها باید از یکجا کار را شروع کنند.