به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، در این وضعیت که بازار از وجود یک خوردو پیکاپ همه‌کاره بی‌بهره بود، انتظار می‌رود ورود آمیکو با مدل آسنا به بازار بتواند این خلا را پر کند.  شاید در ابتدا نام این برند و این‌که بوی چینی ‌بودن می‌دهد باعث شود تا قضاوت نادرستی از این خودرو پیدا کنید اما بعد از دیدن نام قطعات استفاده شده برندهای مطرحی همچون Mitsubishi Valeo ،Eaton ،Delphi fuel system و BorgWarner احتمالا نظرتان تغییر خواهد کرد! هفته گذشته، فرصتی پیدا شد تا همراه با یک تیم آفرود حرفه‌ای به جنگل‌های مازیچال مازندران برویم تا عملکرد این خودرو را در مسیر حرکت از تهران تا ارتفاعات کوه‌‌ها مورد بررسی قرار دهیم. شرح این سفر 400 کیلومتری از شرکت آمیکو تا ارتفاعات مازیچال و برگشت آن به تفکیک نوع مسیر اینگونه است.

حرکت؛ از جاده مخصوص تا کرج
حرکت از جاده مخصوص کرج آغاز شد. مسیر اتوبانی تهران تا کرج فرصت خوبی بود تا عملکرد سرعتی این پیشرانه 2.4 لیتری تنفس طبیعی را که می‌تواند 143 اسب‌بخار قدرت تولید کند را ببینیم. به‌دلیل اینکه مسیر اتوبان کاملا صاف و بدون مانع است، بنابراین لزومی نداشت از حالت چهارچرخ محرک این خودرو استفاده کنیم. دیفرانسیل را در حالت 2 چرخ سبک قرار دادیم و شروع به حرکت کردیم. پیشرانه به خوبی با حضور 5 نفر سرنشین شتاب می‌گرفت و ضرایب دنده‌هم در حالت 2چرخ سبک به نحوی‌بود که در دنده 5 با سرعت 100 کیلومتر بر ساعت دورموتور از 3000 RPM فراتر نمی‌رفت. استفاده از لاستیک‌هایی با عرض 265 و رینگ‌های 17 اینچ آلومینیومی، علاوه کمک به زیبایی ظاهری، باعث نرمی رانندگی در مسیرهای آسفالتی می‌شود. امکانات داخلی جذاب مانند سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک، مانیتور 7 اینچی LCD مجهز به سیستم ناوبری و کلیدهای کنترل سیستم صوتی برروی غربیلک فرمان، تنظیم صندلی راننده در 8 جهت و صندلی‌ها و فرمان پوشیده از چرم را می‌توان جز جذابیت‌های این اتاق در نظر گرفت. طول 5560 میلیمتری این خودرو در کنار فاصله محوری 3405 میلیمتر باعث می‌شود علاوه بر نرمی و راحتی، فضای پای سرنشینان جلو و عقب بسیار زیاد باشد. همچنین با توجه به عرض و ارتفاع 1840 میلیمتری آسنا هم برای فاصله جانبی و هم جای سر برای تمامی سرنشینن حتی با قد بلند هم خودرو جاداری به‌حساب می‌آید. اما انتقاداتی که می‌توان به اتاق این خودرو وارد کرد در ابتدا خشک بودن صندلی‌ها برای مسافت‌های طولانی و بعد از آن کیفیت نسبتا پایین بعضی قطعات استفاده شده در داخل درها و داشبورد است که می‌توانست با توجه به قیمت حدود 180 میلیون‌تومانی این خودرو تا حدودی بهتر و جذاب‌تر باشد.

نیمه راه؛ جاده چالوس
با وارد شدن به مسیر جاده‌ای، آسنا جلوه جدیدی از خود نمایان کرد. سیستم فرمان دندانه‌شانه‌ای به همراه پمپ هیدرولیک قوی باعث می‌شد تا خودرو در مسیرهای مارپیچ به‌سادگی قابل کنترل باشد، همچنین سیستم تعلیق نرم آن به‌شدت به تعادل خودرو کمک می‌کند و حداقل فشار را به سرنشینان انتقال می‌دهد. البته همین نرم‌بودن سیستم تعلیق باعث می‌شود تا سرپیچ‌ها در صورت بالا بودن سرعت، احساس ناامنی به راننده و سرنشینان منتقل شود که البته با انتخاب صحیح دنده و سرعت مناسب می‌توان به سادگی این مساله را کنترل کرد. انتظار می‌رود یک خودرو 1810 کیلوگرمی که از یک پیشرانه 2.4 لیتری تنفس طبیعی بهره می‌برد، مصرف سوخت بالایی داشته باشد اما برخلاف تصور عمومی، این پیشرانه ساخت شرکت میتسوبیشی تنها 10.7 لیتر در هر 100 کیلومتر مصرف دارد. البته کاملا واضح است که عدد اعلام شده توسط کارخانه براساس استانداردترین حالت رانندگی در مسیری هم سطح دریا و با سوخت باکیفیت محاسبه می‌شود ولی با توجه به نبود بسیاری از شرایط بالا در تست انجام شده، این خودرو به صورت میانگین حداکثر تا 12 لیتر در هر 100 کیلومتر در مسیرهای اتوبانی و تا حدود 14 لیتر در 100 کیلومتر در مسیرهای جاده‌ای و کوهستانی مصرف می‌کرد. در قسمتی از مسیر به‌دلیل ترافیک شدید موفق به بنزین زدن نشدیم و بعد از روشن شدن چراغ سوخت در مسیر جاده چالوس حدود 40 کیلومتر را با 5 نفر سرنشین و مقدار زیادی بار (وزن حدودی خودرو 2300 کیلوگرم) پیمودیم ولی تا رسیدن به پمپ بنزین، همچنان سوخت در باک وجود داشت. اگر شرایط را تا حدودی سخت‌تر کنیم، یعنی از حداکثر ظرفیت قابل بارگزاری این خودرو یعنی 3200 کیلوگرم استفاده کنیم، براساس آنچه ما در این تست دیدیم احتمال می‌رود که مصرف سوخت حداکثر تا 15 الی 16 لیتر در هر 100 کیلومتر در جاده های خاکی، ناهموار و کوهستانی بالا برود. از بحث سوخت و مصرف که بگذریم، نکته دیگر مورد توجه در این خودرو که شدیدا در مسیر جاده چالوس خودش را نشان می‌داد، گشتاور 210 نیوتن متری است که این پیشرانه می‌تواند تولید کند. این عدد شاید در مقابل وزن و قامت خودرو چندان بالا به نظر نرسد ولی در مسیرهایی که خودرو نیاز به دورگیری سریع دارد بسیار مفید واقع می‌شود و کشش خودرو را حتی با دنده‌های سبک در مسیرهای سربالایی حفظ می‌کند.

برفراز کوه‌های مازیچال
پس از ورود به محوطه‌ای که ابتدای مسیر ارتفاعات مازیچال بود، رانندگان حرفه‌ای آفرود لگام کار را در دست گرفتند. با تقسیم وزن درست و اصولی در دو خودرو موجود، شروع به بالارفتن از تپه‌ها کردیم. در ابتدای مسیر شیب‌ها تقریبا ملایم و سربالایی‌ها با زاویه کم بودند که اصولا در این موقعیت از حالت 4H(کمک سبک) استفاده می‌شود. ضرایب دنده در این حالت به‌صورتی هستند که در عین قدرت قابل توجه، سرعت را ه حفظ می‌‌کنند. وجود سیستم مکانیکی تمام اتوماتیک  قفل دیفرانسیل در این خودرو به شدت به عملکرد در مسیرهای ناهموار کمک می‌کند و حتی در حالت 2H(دو چرخ سبک) هم چسبندگی لازم را ایجاد می‌کند. نکته جذابی که در خصوص دیفرانسیل این خودرو لازم به ذکر است این است که برخلاف پیشرانه که به گفته تستر‌ها به نسبت وزن خودرو شاید 60 تا 70 اسب بخار قدرت کم دارد، دیفرانسیل و ضرایب تنظیم شده برای دنده‌های کمکی تا حد زیادی این کمبود را جبران کرده است. ضرایب 5/2 : 1 در حالت 4L(چهار چرخ سنگین) باعث می‌شود تا خودرو در شیب‌های خیلی تند هم عملکرد قابل قبولی داشته باشد. در قسمتی از مسیر از جاده‌ای با شیب حدود 50 درجه بالا رفتیم که با دنده‌های سنگین به خوبی توانستیم مسیر را پشت سر بگذاریم، همین نکته اما باعث می‌شود تا این خودرو احتمالا نتواند عملکرد چندان خوبی را در کویر و رمل از خود نشان داد زیرا در این قبیل آفرودها معمولا نیاز به سرعت‌گیری و دورگیری سریع در خودرو احساس می‌شود که آن پیشرانه و سیستم انتقال قدرت در آن ضعف دارد. البته ناگفته نماند که طی برنامه ریزی انجام شده کویر نوردی هم با این خودرو خواهیم داشت که گزارش کامل را خدمت دوستان ارائه خواهیم داد. نکته قابل توجه دیگر در خصوص این دیفرانسیل این است که کوپل شدن دیفرانسیل و گیربکس در این خودرو باعث می‌شود تا دور چرخ‌های عقب و جلو در دنده سنگین باهم برابر باشد، این فاکتور به شدت به کنترل پذیری خودرو در شیب‌های تند در حالت دنده کمکی سنگین کمک می‌کند؛ نکته‌ای که در بسیاری از خودروهای موجود در بازار رعایت نشده است. در مسیر بیراهه‌نوردی‌مان از کوه به سمت جنگل رفتیم، در جنگل مسیرهای گلی و خیس باتلاقی و  پوشیده از چمن را به راحتی پشت سر گذاشتیم و تمام این راحتی را مدیون لاستیک‌های خوب به کار برده شده، دیفرانسیل قدرتمند با ضرایب استاندارد، گیربکس قدرتمند و البته سیستم قفل دیفرانسیل خودکار هستیم. از دیگر نکات مثبتی که می‌توان در این خودرو، فرمان هیدرولیک دندانه‌شانه‌ای است که در حدفاصل بین گیربکس و پیشرانه قرار گرفته تا کمترین آسیب‌پذیری را داشته باشد. برخلاف بسیاری از خودروها که از سیستم میل فرمان جلو استفاده می‌کنند که برای مصارف آفرودی بسیار خطرناک است، این خودرو از سیستمی متفاوت و ایمن بهره می‌برد. سیستم کلاچ تولید شرکت Valeo که به سفارش آمیکو تولید شده به شدت نرم و درعین‌حال دقیق عمل می‌کند و تحت فشارهای سختی که در طول مسیر به آن وارد کردیم اصلا بو و دودی از آن بلند نشد.

نتیجه‌گیری و جمع‌بندی
در مرحله اول باید درنظر بگیریم که با یک خودرو پیکاپ 1.8 تنی با پلتفرمی مشابه فورد F-150  طرف هستیم که اتاق بسیار بزرگ و جادارد، فضای بار قابل قبول با پیشرانه‌ای تقریبا قدرتمند، گیربکس و دیفرانسیل بسیار قدرتمند طرف هستیم. اگر بخواهیم آن را از نظر قیمتی در بازار مقایسه کنیم، متاسفانه یا خوشبختانه رقیبی برایش وجود ندارد. از نظر کیفیت ساخت، سیستم‌های فنی، عملکرد و زیبایی و ابعاد اتاق، از رقبا ارزان‌تر از خود سرتر است و به‌جرات می‌توان گفت که به‌جز موارد خاصی احتمالا کویرنوردی که باید تست عملیاتی تهیه کنیم و یا کیفیت ساخت قطعات می‌تواند با خودروهای به‌مراتب گران‌قیمت‌تر از خودش مانند هایلوکس هم رقابت تنگاتنگ داشته باشد. با توجه به قیمت حدود 180 میلیون تومانی تعیین‌شده برای این‌خودرو از سوی شرکت ارس‌خودرو دیزل، این اتاق که با کد Asena 224M شناخته می‌شود، خودرو مناسب برای افرادی که مشاغل تولیدی، تعمیراتی و یا باغداری دارند و یا اینکه مسیر رفت و آمدشان نیازمند داشتن یک خودرو دو دیفرانسیل است بسیار مناسب خواهد بود، همچنین برای آفرودهای سبک و نیمه سنگین هم خودرو مناسبی به‌حساب می‌آید.

آزمایش: امیرعباس نقوی
نوشته و عکس:روزبه نوروزیان