به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از ایسنا ، با وجود تاکید اصل 44 قانون اساسی بر این موضوع اما واگذاری خودروسازان به بخش خصوصی واقعی صورت نگرفت؛ همین موضوع موجب شد که خصوصی سازی واقعی یکی از مطالبات جدی کارشناسان و اهل فن باشد. با وجود این اما دولت های مختلف در این مسیر حرکت نکردند. بی توجهی به این موضوع به خصوص در سالهای گذشته که خودروسازان با چالش های جدی مالی و توسعه ای مواجه شدند، موجب شد کارشناسان بر تصحیح مسیر نادرست گذشته تاکید کنند.

حال در شرایطی که این مطالبه جدی تنها راه نجات خودروسازی کشور از وضعیت ناکارآمد کنونی نامیده می شود، یکی از مدیران شرکت های خودروساز نیز بر بحث خصوصی سازی تاکید‌کرده است و راه نجات دومین صنعت بزرگ کشور را خصوصی سازی کامل دانسته است؛ اینکه مدیرعامل شرکت ایران خودرو که با حکم دولت بر صندلی بزرگترین شرکت خودروساز تکیه زده، مسیر درست اداره شرکت های خودروساز را فعالیت بخش خصوصی عنوان کرده، موضوعی بسیار قابل توجه است. چرا که دولت طی سال‌های گذشته همواره با حمایت‌های مالی و تعرفه‌ای که از این صنعت داشته، مانع شکل گیری بازار رقابتی برای خودروسازان شده است.
این در حالی است که رئیس‌جمهور به موضوع خصوصی سازی توجه جدی دارد و بارها به این موضوع تاکید اساسی داشته است. در این مورد می توان به سخنان رئیس جمهور در همایش صنعت خودرو در اسفندماه سال 1394 اشاره کرد؛ در آن همایش حسن روحانی در خصوص واگذاری سهام شرکت های خودروساز به بخش خصوصی تاکید کرد و حتی از سرمایه گذاران خارجی دعوت کرد که برای خرید سهام خودروسازان اقدام کنند. این موضوع در شرایطی مطرح شد که بسیاری از کارشناسان بارها تاکید کردند، دولت‌ها بنگاهداران خوبی نیستند و حسن روحانی نیز با اشاره به همین موضوع بر واگذاری سهام شرکتهای خودروساز تاکید موکد کرد.
چند روز پیش در همایش صنعت خودرو مجددا مدیرعامل بزرگترین شرکت خودروساز کشور مسیر توسعه خودروسازی ایران را خصوصی سازی خواند که به درستی مشخص است، این صنعت راه چاره دیگری برای بقا ندارد.
مهمترین وظیفه مدیران شرکتها در بزرگترین مجموعه های دنیا بررسی چالش ها و معضلات و یافتن راهکارهای حل مشکلات است. اینکه یکی از مدیران شرکت های خودروساز که ذی نفع در تصمیمات دولت است، این مطالبه چندین ساله کارشناسان خودرویی را تایید می کند، مشخص است که او در مقام مدیرعاملی این شرکت با شناخت از مشکلات به عارضه یابی این صنعت پرداخته است. یکی از عوارض تصدی دولت در خودروسازی بی توجهی نسبت به توسعه این صنعت مطابق با الگوی جهانی است؛ مالکیت پیچیده و تودرتوی خودروسازان موضوع دیگری است که نیازمند اصلاح است اما تاکنون توجه جدی نسبت به آن صورت نگرفته است. در حال حاضر خودروسازان با بهره‌وری پایین فعالیت می کنند و از همین رو بهتر است دولت فکری به حال خصوصی کردن این شرکت‌ها کرده و از این راه، مسیر توسعه صنعت خودرو را کلید بزند. یکه زارع به خوبی می داند، خودروسازی کشور در شرایطی می تواند در مسیر پیشرفت و توسعه قرار بگیرد که بخش خصوصی واقعی سکاندار آن شود و‌خودروسازان با قرارگیری در یک شرایط رقابتی، توان تولیدی خود را افزایش دهند. براین اساس دولت باید هر چه سریعتر به تعیین تکلیف نقش خود در این صنعت بپردازد.
در شرایطی که به نظر می رسد ، ناهماهنگی در میان دولتی ها برای خصوصی سازی وجود دارد اما نمایندگان مجلس همچنان پیگیر این موضوع هستند. دراین بین لازم است به صحبت های رییس کمیسیون صنایع مجلس نیز توجه کنیم که در همین همایش از دولت خواست سهم خود در خودروسازی را به صفر برساند و دخالت های خود در این صنعت را به پایان برساند تا از نابودی صنعت خودرو جلوگیری شود.