به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از فرصت امروز ، مناظره نامزدهای انتخابات آمریکا و سخنرانی های نامزد جمهوریخواه، مبنی بر بی اعتبار خواندن برجام؛ شرکت های بزرگ بین المللی را ناچار کرده تا دست به عصاتر پیش بروند. در این میان شرکت های خودروسازی بزرگ نیز که برای حضور در بازار ایران ابراز تمایل کرده اند، از این قاعده مستثنا نیستند. گفته می شود مذاکره شرکت فولکس واگن با بخش خصوصی ایران گرچه به نتیجه رسیده اما اعلامش به بعد از مشخص شدن نتیجه انتخابات آمریکا موکول شده است.

درباره فیات کرایسلر نیز همین انتخابات بوده که منجر به کند شدن روند مذاکرات شده است، چرا که فولکس سهم قابل توجهی در بازار آمریکا دارد و بخش اعظمی از سهام فیات نیز در بورس نیویورک عرضه می شود. حالا پرسش اینجاست که نتیجه انتخابات آمریکا چه تاثیری بر صنعت خودروی ایران خواهد گذاشت؟

فربد زاوه، کارشناس صنعت خودرو، در پاسخ به این پرسش می گوید: « اگر در پرونده فروش بویینگ به ایران، سنا رأی مثبت ندهد یا آقای اوباما از حق وتو خود استفاده کند، همه چیز تغییر خواهد کرد زیرا شروع همکاری بویینگ با ایران، چراغ سبزی به همه دنیا برای شروع همکاری های مشترک با ایران خواهد بود. اگر این اتفاق رخ ندهد؛ بانک ها و شرکت ها ناچارند تا روشن شدن تکلیف سیاست های دولت جدید آمریکا در ایران صبر کنند. البته باید بدانیم که هر دو کاندیدای ریاست جمهوری آمریکا، رفتار ساده اوباما با ایران را نخواهند داشت. همچنین موضع ترامپ هم در طول مدت این چند ماه نسبت به ایران نرم تر شده است.»

او می افزاید: « به هرحال شرکت های بزرگی که در آمریکا بازار خوبی دارند نظیر هوندا یا تویوتا، با احتیاط بیشتری بازار ایران را دنبال می کنند. درباره فیات و فولکس هم باید بگویم که بخش عمده ای از سهام فیات در بورس نیویورک حضور دارد که همین موضوع این شرکت را موظف می کند تا نسبت به سیاست های دولت آمریکا به پیش برود، بنابراین حضور فیات در بعد مشارکت در ایران، وابستگی شدیدی به انتخابات آمریکا دارد اما فولکس واگن نقش بزرگی را برای خودش در بازار ایران متصور نشده و تأثیر تشدید بحران دیزل گیت این شرکت، بسیار مهم تر از نتیجه انتخابات آمریکا است.»

ساسان قربانی، سخنگوی شورای سیاست گذاری خودرو نیز در این زمینه   بیان می کند: « طبق آنچه من اطلاع دارم، روند مذاکرات به صورت عادی در حال طی شدن است. مشکل عمده ما در مذاکرات بحث انتقال پول است که همچنان وجود دارد. اما درباره آینده که مثلاً اگر ترامپ رئیس جمهوری آمریکا شود می توانم بگویم که هیچ کس نمی تواند از اهمیت ایران چشم بپوشد و به اعتقاد من همه حرف هایی که ضد ایران بیان می شود، فقط جنبه تبلیغی دارد.»

او ادامه می دهد: « ایران به همه تعهدات خودش عمل کرده مگر اینکه کسی بخواهد اصل برجام را زیرسوال ببرد که این یک قانون شکنی است.»

بازی به نفع فرانسوی هاست

نکته دیگری که می توان در این گزارش به آن پرداخت این است که با غیبت شرکت های بزرگ خودروسازی که نمی خواهند بازار خود را در آمریکا از دست بدهند، چه سرنوشتی برای شرکای قدیمی صنعت خودروی ایران نظیر پژو و رنو رقم خواهد خورد؟

زاوه در این باره معتقد است: « پژو و رنو که در بازار آمریکا حضور کمرنگی دارند، با هر نتیجه ای از انتخابات آمریکا، فعالیت های خود را در ایران گسترش خواهند داد. در کوتاه مدت موقعیت پژو و رنو در ایران تقویت خواهد شد.»

قربانی نیز در پاسخ به این پرسش اظهار می کند: « شرایطی که رنو و پژو در ایران دارند؛ هیچ خودروساز دیگری ندارد زیرا مثلاً رنو شرایط ساخت داخل قطعات در ایران را فراهم کرده که اگر فولکس واگن همین امروز بخواهد به این شرایط برسد دست کم پنج سال زمان نیاز دارد.»

آنگونه که شرایط گواهی می دهد، تا پاییز و مشخص شدن نتیجه انتخابات آمریکا نباید منتظر حضور نام های بزرگ و تأثیرگذار دیگری در صنعت خودروی ایران بود. مگر اینکه راه پرواز بویینگ به ایران باز شود و پس از آن شرکت های خودروساز به سمت ایران، دل به جاده بسپارند.