به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از دنیای اقتصاد، خودروسازی ایران در سال 97 تحریم شد و طبعا دلایل چهارگانه «تحریم»، «داخلی‌سازی قطعات»، «افت تولید» و همچنین «کاهش تخصیص ارز از سوی بانک مرکزی» در آن سال مصارف ارزی خودروسازان را کاهش داد. با این حال اما کاهش مصارف ارزی در سال 98 بیشتر شد که این موضوع با تشدید دلایل چهارگانه در ارتباط است.

در این بین، تحریم نقش بسیار مهمی در کاهش مصارف ارزی خودروسازان طی سال 98 داشته است. این اثرگذاری اولا از ناحیه اختلال در تامین قطعات خارجی بوده و ثانیا از محل توقف تولید برخی خودروهای مونتاژی. پس از تحریم خودروسازی ایران در تابستان 97، شرکت‌های خارجی از جمله چینی‌ها کشور را ترک کردند تا از تیررس جرایم مادی و معنوی آمریکایی‌ها در امان بمانند. با خروج آنها، تولید محصولات مونتاژی در ایران رفته‌رفته افت کرد و در مواردی کلا متوقف شد.

توقف تولید یا افت تیراژ مونتاژی‌ها، در سال 98 بیش از 97 به چشم آمد و در پی آن طبعا مصارف ارزی نیز کاهش یافت. خودروهای مونتاژی مانند برلیانس، چانگان، دانگ‌فنگ و خانواده رنو وابستگی زیادی به قطعات خارجی داشتند، بنابراین ارز زیادی بابت تولید آنها مصرف می‌شد. با حذف یا افت تولید آنها، مصارف ارزی نیز خود به خود کاهش یافت.

جدا از مساله حذف و افت تولید مونتاژی‌ها، موضوع دیگری که سبب شد مصارف ارزی خودروسازان کاهش یابد، مختل شدن تامین قطعات از خارج بود. بسیاری از شرکت‌های تامین کننده قطعات خودرو، از ترس تحریم ارتباط خود را با ایرانی‌ها قطع کردند یا به حداقل رساندند. از همین رو روند تامین قطعات مختل شد و طبعا حجم ورودی قطعات خارجی به کشور در مقایسه با دوران قبل از تحریم کاهش چشمگیری را به خود دید.

نکته دیگر اینجا بود که نقل و انتقال پول نیز در اثر تحریم بسیار سخت شد تا این مساله نیز به نوبه خود سبب کاهش ارسال قطعات خارجی به خودروسازی کشور شود. تمامی این اتفاقات سبب شدند مصارف ارزی خودروسازان در دو سال گذشته به ویژه طی سال 98 از ناحیه تحریم و کاهش  تولید، افت کند. اگرچه طبق آمار، تولید محصولات سواری در سه خودروساز بزرگ کشور طی سال 98 و نسبت به 97 روند افزایشی داشته، با این حال این موضوع سبب رشد مصارف ارزی آنها نشده است.

این موضوع جدا از اینکه با توقف تولید یا افت تیراژ مونتاژی‌ها در ارتباط است، به این مساله نیز مربوط می‌شود که خودروسازان در سال 98 (مانند 97) بسیار کمتر از ظرفیت اسمی خود تولید کرده‌اند. آمارها نشان می‌دهد خودروسازان طی سال گذشته و در مقایسه با 96 که تحریمی در کار نبود، تیراژشان تقریبا نصف و بخش نسبتا قابل توجهی از محصولات مونتاژی آنها حذف یا دچار افت تولید شده است. با توجه به این موضوع، تحریم در عین حال که برای خودروسازی کشور بسیار خسارت‌بار بوده و زیان‌های کمی و کیفی آن قابل انکار نیست، در عین حال مصارف ارزی خودروسازان را نیز کاهش داده است. اما مساله اثرگذار مهم دیگر در ماجرای کاهش مصارف ارزی خودروسازان طی سال 98، داخلی‌سازی قطعات است.

ازآنجاکه تحریم سبب مختل شدن ورود قطعات به کشور شد، وزارت صنعت، معدن و تجارت طی سال گذشته نهضتی به نام داخلی‌سازی به راه انداخت تا هم ارزبری را کاهش دهد و هم مانع توقف تولید به دلیل مختل شدن تامین قطعات از خارج شود. بر این اساس، چند میز داخلی‌سازی قطعات طی سال 98 برگزار شد و طبق آنچه وزارت صمت و خودروسازان می‌گویند، نهضت داخلی‌سازی سبب شده بخشی از قطعات خارجی در داخل به تولید رسیده و طبعا ارزبری از ناحیه آنها حذف شود. هرچند با وجود داخلی‌سازی‌های صورت گرفته، خودروسازی کشور هنوز هم به قطعات خارجی به ویژه کیسه هوا، رایانه خودرو و ... وابستگی دارد، با این حال نهضت داخلی‌سازی در کاهش مصارف ارزی خودروسازان بی‌تاثیر نبوده است. میزهای داخلی‌سازی البته همچنان ادامه دارند و قرار است قطعات بیشتری طی سال جاری ساخت داخل شود، بنابراین می‌توان انتظار داشت مصارف ارزی صنعت خودرو طی سال 99 باز هم از ناحیه ساخت داخل قطعات کم شود.

در کنار این مسائل اما سختگیری‌های بانک مرکزی در راستای مدیریت منابع ارزی نیز دیگر دلیل البته خفیف‌تر کاهش مصارف ارزی صنعت خودرو طی سال 98 به حساب می‌آید.

تحریم سبب شد ورود ارز به کشور محدود شود و از همین رو بانک مرکزی تصمیم گرفت منابع ارزی را با سخت‌گیری‌هایش مدیریت کند و این موضوع گریبان خودروسازی را هم گرفت. به عنوان مثال قرار بود بیش از 800 میلیون یورو تسهیلات ارزی در اختیار خودروسازان قرار بگیرد، اما بانک مرکزی در نهایت زیر بار این موضوع نرفت. بانک مرکزی البته در ادامه راضی شد تسهیلات ارزی را در ارزهایی غیر از دلار و یورو در اختیار خودروسازان قرار دهد. هرچند در نهایت مشخص نشد تسهیلات موردنظر به صنعت خودرو داده شد یا نه، اما صورت‌های مالی خودروسازان نشان می‌دهد آنها طی سال گذشته از ارزهایی غیر از دلار و یورو استفاده نسبتا چشمگیری داشته‌اند. بر این اساس، بخش قابل توجهی از مصارف ارزی سه خودروساز بزرگ کشور طی سال 98 را یوآن، روپیه، وون، ین و روبل تشکیل داده‌اند.

  جزئیات مصارف ارزی
طبق آنچه در صورت‌های مالی خودروسازان آمده، ارزهای مصرفی توسط آنها طی سال گذشته شامل دلار آمریکا، یورو اتحادیه اروپا، یوآن چین، ین ژاپن، درهم امارات، وون کره‌جنوبی و البته روبل روسیه بوده است.

با در نظر گرفتن معادل ریالی، ارز مصرفی اصلی خودروسازان در سال گذشته یورو بوده، چه آنکه ایران خودرو، سایپا و پارس‌خودرو در مجموع بیش از 82 میلیون و 155 هزار یورو طی سال گذشته صرف تامین قطعات کرده‌اند. این در حالی است که در سال 97 بیش از 132 میلیون یورو صرف تامین قطعات شده بود. مصارف ارزی خودروسازان در بخش دلار اما بالغ بر 11 میلیون و 800 هزار دلار بوده که تقریبا یک هشتم مصارف یورویی آنها بوده است.

همچنین با توجه به آمار موجود، مصرف دلاری خودروسازان طی سال 98 و در مقایسه با 97 بیش از یک بیستم شده است. از جنبه نوع ارز اما بیشترین ارز مصرفی خودروسازان در سال گذشته را وون کره‌جنوبی تشکیل می‌دهد. سه خودروساز بزرگ کشور طی سال گذشته بالغ بر 26 میلیارد وون صرف تامین قطعات خارجی کرده‌اند. این در حالی است که در سال 97، مصرف ارزی خودروسازان در این واحد پولی، بیش از 56 میلیارد وون بوده است.

در حالت تفکیکی اما ایران خودرو به‌عنوان بزرگ‌ترین خودروساز کشور، طی سال 98 بیشترین مصرف ارزی را بین سه شرکت اصلی به خود اختصاص داده است. این شرکت طی سال 98 بالغ‌بر 8 میلیون و 687 هزار دلار (بیش از 111 میلیارد تومان) هزینه تامین قطعات و مواد اولیه خارجی موردنیاز خود کرده است. مصارف ارزی ایران خودرو در بخش یورویی اما بسیار بیشتر از دلار بوده، چه آنکه این شرکت بیش از 42 میلیون و 800 هزار یورو (معادل بالغ بر 534 میلیارد تومان) مصرف داشته است. دیگر ارز مصرفی ایران خودرو طی سال 98، وون کره‌جنوبی بوده که رقم آن بیش از 26 میلیارد وون (بالغ بر 301 میلیارد تومان) گزارش شده است. ایران خودرویی‌ها اما بالغ بر 482 میلیون ین (معادل حدودا 60 میلیارد تومان) نیز صرف تامین قطعات خارجی در سال 98 کرده‌اند. طبق صورت‌های مالی این شرکت، یوآن مصرفی در سال گذشته نیز حدود 60 میلیون یوآن بوده که معادل ریالی آن چیزی نزدیک به 115 میلیارد تومان می‌شود. بزرگ‌ترین خودروساز ایران همچنین بیش از 34 میلیون روپیه (معادل حدودا 7 میلیارد تومان) نیز مصرف ارزی طی سال گذشته داشته است. در صورت‌های مالی ایران خودرو بیش از یک میلیون و 125 هزار درهم (معادل بالغ بر 5 میلیارد و 100 میلیون تومان) نیز به ثبت رسیده است. آبی‌های جاده مخصوص اما از روبل هم استفاده کرده‌اند، چه آنکه صورت‌های مالی این شرکت نشان می‌دهد طی سال گذشته بالغ بر 29 میلیون روبل (چیزی حدود 8 میلیارد و 700 میلیون تومان) صرف تامین قطعات شده است.

اما از سایپا هم خبر می‌رسد این شرکت به جز ین، روبل و روپیه سایر ارزهایی را که ایران خودرو سال گذشته مورد استفاده قرار داده، در راستای تامین قطعات استفاده کرده است. بر این اساس، بیش از 3 میلیون و 113 هزار دلار صرف تامین بخشی از قطعات موردنیاز سایپایی‌ها در سال 98 شده است. ارزبری یورویی این شرکت اما بیش از 38 میلیون یورو بوده است.

بنابراین، یورو ارز اصلی مورد استفاده سایپا در سال98 (با توجه به معادل ریالی) به شمار می‌رود. در صورت‌های مالی سایپا اما مصرف ارزی بالغ بر 79 میلیون وون نیز به ثبت رسیده، ضمن آنکه این شرکت بالغ بر 155 میلیون یوآن نیز برای تامین قطعات موردنیاز خود طی سال گذشته صرف کرده است. در نهایت حدود 97هزار درهم نیز در لیست مصارف ارزی سال گذشته سایپا به ثبت رسیده است. در صورت‌های مالی این شرکت معادل ریالی ارزهای مصرفی طی سال گذشته ذکر نشده است.

اما به پارس‌خودرو برویم و ببینیم کارنامه مصارف ارزی این شرکت طی سال گذشته به چه شکل بوده است. پارس‌خودرویی‌ها بالغ بر 372 میلیون یوآن مصرف ارزی طی سال گذشته داشته‌اند، ضمن آنکه بیش از 607 هزار درهم مصرف ارزی نیز در صورت‌های مالی شان ثبت شده است. در بخش دلار اما ظاهرا پارس‌خودرو هیچ مصرف ارزی خاصی نداشته، با این حال این شرکت حدود 115 هزار یورو صرف تامین قطعات موردنیاز خود کرده است.